Synchroniciteit
Het is zondagavond en het weekend is al bijna weer voorbij. Dit weekend hebben we eindelijk weer eens iets kunnen doen. Het is het weekend van ontmoetingen gebleken. Een vriend van mij schreef kort gelden een stukje in zijn dagboek / weblog (www.4xs.nl) over synchroniciteit.
Syn·chro·ni·ci·teit (de ~ (v.))Het samenvallen in de tijd van twee of meer niet causaal op elkaar betrekking hebbende gebeurtenissen.
Een soort gelijk iets heb ik afgelopen vrijdag mee gemaakt. Afgelopen donderdagavond zat ik weer eens te surfen en kwam ik op schoolbank.nl terecht. Dit is een site waarop een ieder zich kan aanmelden en vervolgens aangeven op welke school hij of zij heeft gezeten. Op deze manier is het mogelijk om oud-klasgenoten terug te vinden of die in de mogelijkheid te stellen om jou terug te vinden. Een avondje “through memory lane” dus...
De volgende avond ben ik met Marc naar Kobus gegaan om even iets te drinken en vijf minuten kwamen daar twee ex-studiegenoten van ons binnen die wij in zes jaar niet meer gezien hadden… toeval bestaat niet. Het was erg gezellig om met z’n vieren de oude verhalen weer eens op te halen. Hier werd ik nogmaals met mijn neus op de feiten gedrukt dat mijn geheugen mij heel erg in de steek laat met betrekking tot mijn periode op de Haagse Hogeschool. Mijn periode op de middelbare school en op de basisschool staan mij nog beter bij dan de periode van de Haagse Hogeschool. Maar met de hulp en verhalen van de andere kwamen er toch weer verhalen boven.
Vreemd, maar toch ook wel weer eerlijk, dat aan het einde van de avond er helemaal geen adressen of telefoonnummers uitgewisseld werden. “We komen elkaar wel weer snel tegen”, werd er gezegd. Waarschijnlijk weer over een jaar of zes…
Zaterdag ben ik met Karla naar Nijmegen gegaan. Daar hebben we een vriendin van Karla, Wendy bezocht. Wendy is één van de meest open, vriendelijke en eerlijke dames die ik ken. We hebben dan ook weer erg veel lol gehad en ontdekt dat Nijmegen prima restaurants en kroegen heeft.
Als afsluiter van het weekend mogen wij onze taak als peetoom en peettante in de praktijk brengen… oppassen dus. Ons altijd zo vrolijke nichtje heb ik de afgelopen vijf uur nog nooit zoveel zien huilen. Dat valt dus nog helemaal niet mee. Maar nu ligt ze lekker te slapen, dus kunnen we het weekend toch nog rustig afsluiten…
Syn·chro·ni·ci·teit (de ~ (v.))Het samenvallen in de tijd van twee of meer niet causaal op elkaar betrekking hebbende gebeurtenissen.
Een soort gelijk iets heb ik afgelopen vrijdag mee gemaakt. Afgelopen donderdagavond zat ik weer eens te surfen en kwam ik op schoolbank.nl terecht. Dit is een site waarop een ieder zich kan aanmelden en vervolgens aangeven op welke school hij of zij heeft gezeten. Op deze manier is het mogelijk om oud-klasgenoten terug te vinden of die in de mogelijkheid te stellen om jou terug te vinden. Een avondje “through memory lane” dus...
De volgende avond ben ik met Marc naar Kobus gegaan om even iets te drinken en vijf minuten kwamen daar twee ex-studiegenoten van ons binnen die wij in zes jaar niet meer gezien hadden… toeval bestaat niet. Het was erg gezellig om met z’n vieren de oude verhalen weer eens op te halen. Hier werd ik nogmaals met mijn neus op de feiten gedrukt dat mijn geheugen mij heel erg in de steek laat met betrekking tot mijn periode op de Haagse Hogeschool. Mijn periode op de middelbare school en op de basisschool staan mij nog beter bij dan de periode van de Haagse Hogeschool. Maar met de hulp en verhalen van de andere kwamen er toch weer verhalen boven.
Vreemd, maar toch ook wel weer eerlijk, dat aan het einde van de avond er helemaal geen adressen of telefoonnummers uitgewisseld werden. “We komen elkaar wel weer snel tegen”, werd er gezegd. Waarschijnlijk weer over een jaar of zes…
Zaterdag ben ik met Karla naar Nijmegen gegaan. Daar hebben we een vriendin van Karla, Wendy bezocht. Wendy is één van de meest open, vriendelijke en eerlijke dames die ik ken. We hebben dan ook weer erg veel lol gehad en ontdekt dat Nijmegen prima restaurants en kroegen heeft.
Als afsluiter van het weekend mogen wij onze taak als peetoom en peettante in de praktijk brengen… oppassen dus. Ons altijd zo vrolijke nichtje heb ik de afgelopen vijf uur nog nooit zoveel zien huilen. Dat valt dus nog helemaal niet mee. Maar nu ligt ze lekker te slapen, dus kunnen we het weekend toch nog rustig afsluiten…
Reacties