Uiteten

Zondag 30 november zijn we uiteten geweest met iedereen die ons tijdens onze verhuizing heeft geholpen. Zoals Karla ook al aangaf is het wel vreemd om nu eens aan de andere kant te staan. Al die jaren zijn het je ouders die dit soort dingen organiseren en die voor dit soort gelegenheden betalen. Het voelt nu heel goed om eindelijk eens aan de andere kant te kunnen staan.

Het was echt een gezellige avond en heel erg leuk om iedereen op deze wijze te kunnen bedanken voor zijn of haar inzet. Er wordt altijd wel heel erg nonchalant over gedaan wanneer je ouders bijvoorbeeld komen helpen, maar zeker nu stellen wij het heel erg op prijs dat iedereen ons zo heeft geholpen met onze verhuizing. Jullie weten wie jullie zijn!!! Heel erg bedankt, want zonder jullie hulp hadden wij hier niet gezeten.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Coosje Crocs

Afbeelding
13 juni werd Coosje, ons nichtje en petekind, 4 jaar. Ik had al enige tijd beloofd dat Coosje Crocs kreeg voor haar verjaardag. In eerste instantie wist Coosje nog niet echt wat dit voor schoenen waren, maar steeds meer van haar vriendinnetjes kregen ze ook, dus nu was het een 'musthave' geworden. Zaterdag voor haar verjaardag zijn we met zijn tweetjes naar de Crocs-winkel in Den Haag geweest. Dit was voor ons beide best spannend, want we waren nog nooit met zijn tweetjes op stap geweest. Dus geen ouders die het kunnen overnemen als ze ontroostbaar is omdat de juiste kleur niet in haar maat verkrijgbaar is...... In de winkel was het verschrikkelijk druk met een hele lange rij achter de kassa. We moesten lang zoeken naar Crocs in haar maat. Gelukkig, tegen alle verwachting in, was de kleur kiezen geen probleem, het werd zachtroze. We hebben haar Crocs direct opgepimpt met een grootste bloem die verkrijgbaar was. Na het afrekenen trok Coosje de Crocs direct aan en liep springend ...
Meer lezen

6 maanden

Afbeelding
Het is al weer tijd geleden dat we iets op onze weblog hebben gezet. Ik ben inmiddels weer 3 maanden aan het werk. Ik was erg blij om weer aan het werk te gaan. Eindelijk weer de deur uit zonder de hele tijd rekening te houden met Timo. Ik voelde mij weer echt 'Karla' in plaats van moeder. En het werk is net een soapserie, je kan het 4 maanden missen, maar je volgt het zo weer. Tot iedereen zijn verbazing maakt ik de eerste dag mij totaal niet druk om Timo. Geen moment de neiging gehad om even te bellen hoe het gaat. Het kinderdagverblijf heeft meer verstand van zaken dan ik, dus dat komt wel goed dacht ik. Toen ik hem aan het eind van de dag ging halen, hoorde ik hem van ver al huilen en kreeg te horen dat dit al de hele dag zo ging, arm ventje, wat doen we hem allemaal aan... Het heeft wel 2 weken geduurd voordat Timo zijn draai een beetje kon vinden daar. Hij heeft het nu erg naar zijn zin en is een echte charmeur door iedereen met een grote glimlach te begroeten. Werken en...
Meer lezen