Update "back-to-back" (11)

Het is al weer een tijdje geleden, maar dan heb ik ook wel weer een aardig lijstje verzameld. De “L” en de “M” zijn volledig afgerond.

  • Lighthouse Family - Ocean Drive (1997)
  • Lighthouse Family - The Best Of The Lighthouse Family (2003)
  • Lil' Louis & The World - Journey With The Lonely (1992)
  • Alison Limerick - Club Classics (1996)
  • Limp Bizkit - Chocolate Starfish And The Hot Dog Flavored Water (2001)
  • Live - Throwing Copper (1994)
  • Madonna - Ray Of Light (1998)
  • Massive Attack - Blue Lines (1991)
  • Massive Attack - Protection (1995)
  • Massive Attack - Mezzanine (1998)
  • Massive Attack - 100th Window (2003)
  • Maxwell - Maxwell's Urban Hang Suite (1996)
  • Maxwell - Embrya (1998)
  • Milli Vanilli - All Or Nothing - The U.S. Remix Album (1989)
  • Moby - Play (1999)
  • Muse - Origin Of Symmetry (2001)

Van bovenstaande albums heb ik best genoten. Het album van Lil’ Louis & The World is wel één van de meest bijzondere uit dit lijstje. Als er een grondwet zal bestaan voor ‘house’ zal ‘Journey With The Lonely’ het eerste hoofdstuk omschrijven. Alle nummers zijn zwoel, relaxt en rustig en klinken 13 jaar na dato nog steeds fantastisch. Deze plaat is echt tijdloos.

‘Chocolate Starfish And The Hot Dog Flavored Water’ van Limp Bizkit blijft voor mij een medicijn in moeilijke tijden. Een heerlijke plaat om keihard op te zetten wanneer je overal eens lekker tegen aan wilt schoppen, slaan en schelden. Gewoon lekker afreageren.


De albums van Massive Attack b
lijven gewoon bijzonder. Mijn favoriet is ‘Protection’ vanwege het feit dat het super fantastische nummer Karmacoma op dit album aanwezig is. Sinds ik ooit eens een live versie van dit nummer heb gezien ben ik helemaal verkocht. De albums van Massive Attack zijn in één woord goed, maar vier op een rij wordt zelfs voor mij iets te zwaar.

Het album waar ik het meest tegenop zat is die van Milli Vanilli. Het Amerikaanse ‘soundmixshow duo’ dat heel de wereld voor de gek hield liet nog eens duidelijk zien hoe oppervlakkig de muziekindustrie is. De CD begint met de grote hit ‘Blame It On The Rain’. Deze heb ik twee keer geluisterd, want hij klonk eerlijk gezegd heel erg goed. Daarna begon de ellende helaas en werd het een langdradig verhaal.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Uiteten

Ik heb gewonnen!!!

Openheid van zaken