"Two Kili-beer please"
Donderdag 6 september 2007
Vandaag is het tijd om iets actiefs te doen. Vandaag gaan we een trekking doen naar de eerste hut van de Kilimanjaro. 's-Ochtends vroeg worden we opgehaald vanaf het Kibo Hotel door onze gids. Wij zijn de enige die deze wandeling hebben geboekt, dus vandaag zijn we heerlijk met z'n tweeen.
Het begin ging wat stroef. De gids die zou komen liet het afweten en er kwam een gids opdagen die amper Engels sprak... Els vertrouwde het niet helemaal, dus we moesten maar goed opletten wat er ging gebeuren.
We gingen van start vanaf de Marangu Gate op 1800 meter. Vanaf dit startpunt wordt de zogenaamde Coca Cola route gelopen naar de top. We hadden verwacht dat we andere klimmers zouden ontmoeten bij de gate, maar het was 's-ochtends vroeg werkelijk doodstil. In het boek dat wij moesten tekenen zagen we dat er alleen twee Russen voor ons waren vertrokken. Na de (on)nodige administratieve handelingen konden we beginnen aan de klim.
Op de eerste dag van de Kilimanjaro klim loop je voornamelijk door dichte jungle. Het eerste begin is een semi-jungle, maar al snel loop je door dichte jungle waar het langzaam vochtig begint te worden. Vlak voor het einde van de drie uur durdende klim begint de vegatatie duidelijk te veranderen en wordt de junlge minder dicht en valt er meer licht door de bomen. Voor de klim staat 'standaard' drie uur en die hebben we ook precies nodig gehad. Het was een pittige klim en na drie uur stonden we bij de Mandara hut op 2725 meter. Hier hebben we onze lunch kunnen nuttigen die we zelf naar boven hadden gesjouwd.
Vandaag is het tijd om iets actiefs te doen. Vandaag gaan we een trekking doen naar de eerste hut van de Kilimanjaro. 's-Ochtends vroeg worden we opgehaald vanaf het Kibo Hotel door onze gids. Wij zijn de enige die deze wandeling hebben geboekt, dus vandaag zijn we heerlijk met z'n tweeen.
Het begin ging wat stroef. De gids die zou komen liet het afweten en er kwam een gids opdagen die amper Engels sprak... Els vertrouwde het niet helemaal, dus we moesten maar goed opletten wat er ging gebeuren.
We gingen van start vanaf de Marangu Gate op 1800 meter. Vanaf dit startpunt wordt de zogenaamde Coca Cola route gelopen naar de top. We hadden verwacht dat we andere klimmers zouden ontmoeten bij de gate, maar het was 's-ochtends vroeg werkelijk doodstil. In het boek dat wij moesten tekenen zagen we dat er alleen twee Russen voor ons waren vertrokken. Na de (on)nodige administratieve handelingen konden we beginnen aan de klim.
Op de eerste dag van de Kilimanjaro klim loop je voornamelijk door dichte jungle. Het eerste begin is een semi-jungle, maar al snel loop je door dichte jungle waar het langzaam vochtig begint te worden. Vlak voor het einde van de drie uur durdende klim begint de vegatatie duidelijk te veranderen en wordt de junlge minder dicht en valt er meer licht door de bomen. Voor de klim staat 'standaard' drie uur en die hebben we ook precies nodig gehad. Het was een pittige klim en na drie uur stonden we bij de Mandara hut op 2725 meter. Hier hebben we onze lunch kunnen nuttigen die we zelf naar boven hadden gesjouwd.
Onderweg naar de eerste hut zijn we een aantal klimmers tegen gekomen die onderweg waren naar beneden. Iedereen wenste ons veel succes naar de top... we durvden niet te vertellen dat we maar voor 1 dag aan het klimmen waren. Onderweg zijn we ook veel dragers tegengekomen die campingspullen (tenten, voedsel, potten en pannen, etc.) en rugzakken van klimmers naar boven sjouwen. Deze jongens lopen met zo'n 30 kilo op hun rug / nek / schouders / hoofd naar boven... echt ongelooflijk om te zien. In feite zit daar de echte inspanning van een Kili-klim.
Vanaf de Mandara-hut zijn we nog een klein stukje verder gelopen naar een kleine krater. Hier had je een mooi uitzicht en keek je op het wolkendek beneden ons. De bomen en planten waren hier ook weer heel anders en zagen er bijna sprookjes-achtig uit. Vanaf de krater hebben we ook de top van de Kilimanjaro kunnen zien, die net even uit de wolken tevoorschijn kwam.
De afdaling was misschien nog wel zwaarder dan de klim omhoog. We hebben er twee uur over gedaan en toen kwamen we er pas achter hoeveel we eigenlijk hadden gelopen. Na de vermoeiende twee uur kregen we een helden onthaal door de groep die ons stond op te wachten. Ik vraag mij af hoe het onthaal was geweest als we helemaal tot de top waren geweest... dit was al fantastisch.
Vanaf de Kilimanjaro zijn we direct doorgereden naar onze volgende bestemming... Moshi waar we de volgende morgen alweer zouden vertrekken. Tijdens ons avondeten (weer een niet succesvol buffet) hebben we heerlijk kunnen genieten van een echt verdiend Kilimanjaro biertje... Een gepaste afsluiting van een fantastische dag.
Vanaf de Kilimanjaro zijn we direct doorgereden naar onze volgende bestemming... Moshi waar we de volgende morgen alweer zouden vertrekken. Tijdens ons avondeten (weer een niet succesvol buffet) hebben we heerlijk kunnen genieten van een echt verdiend Kilimanjaro biertje... Een gepaste afsluiting van een fantastische dag.
Reacties