Het einde is in zicht

Voorkant

Achterkant


De laatste gaten in de binnenmuren worden nog gedicht.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Uiteten

Zondag 30 november zijn we uiteten geweest met iedereen die ons tijdens onze verhuizing heeft geholpen. Zoals Karla ook al aangaf is het wel vreemd om nu eens aan de andere kant te staan. Al die jaren zijn het je ouders die dit soort dingen organiseren en die voor dit soort gelegenheden betalen. Het voelt nu heel goed om eindelijk eens aan de andere kant te kunnen staan. Het was echt een gezellige avond en heel erg leuk om iedereen op deze wijze te kunnen bedanken voor zijn of haar inzet. Er wordt altijd wel heel erg nonchalant over gedaan wanneer je ouders bijvoorbeeld komen helpen, maar zeker nu stellen wij het heel erg op prijs dat iedereen ons zo heeft geholpen met onze verhuizing. Jullie weten wie jullie zijn!!! Heel erg bedankt, want zonder jullie hulp hadden wij hier niet gezeten.
Meer lezen

Ik heb gewonnen!!!

Afgelopen zaterdag werden wij zoals iedere zaterdag rustig wakker op een tijdstip dat het ons uitkwam. Om de waarheid te vertellen werden wij om 12:00 uur uit ons bed gebeld door een onbekende beller die net ophing op het moment dat wij de telefoon hadden gevonden. Om die reden ben ik na een douche de zoektocht begonnen naar mijn mobiel om te kijken of ik ook daar een oproep op gemist heb. De oproep die ik had gemist was van een telefoonnummer uit Pijnacker die ik niet kon thuisbrengen. Het bleek mijn advocaat te zijn die tevens mijn voice mail had in gesproken met de boodschap dat de Rechter tot een uitspraak was gekomen. Alle vorderingen van TCI zijn door de Rechter van de hand gewezen, wat betekent dat ik de rechtszaak heb gewonnen!!! Na ruim een jaar is het eindelijk voorbij. Ik kan het zelf nog niet echt geloven, maar ik ben er nu echt helemaal vanaf. De laatste maanden / weken had ik mede door mijn vriendin en de training bij Winnock de rechtszaak ver naast mij neergelegd. Ik...
Meer lezen

Openheid van zaken

Het is wel vrij lastig om een dagboek op het internet bij te houden. Om te beginnen is het moeilijk voor mij om de regelmaat te vinden. Aan de andere kant is het lastig om volledig vrij te zijn in de dingen die je schrijft. Het is en blijft toch een medium dat voor iedereen toegankelijk is. Helemaal vrij kan je dus ook niet zijn. Bepaalde gevoelens of gebeurtenissen kan je toch misschien niet schrijven, juist vanwege het feit dat het publiekelijk toegankelijk is. Eén van de onderwerpen waar ik graag over zou willen schrijven is de rechtszaak die mijn ex-werkgever tegen mij is begonnen. Zolang deze rechtszaak nog niet is afgerond zal ik zo oppervlakkig mogelijk hierover schrijven. Niet vanwege het feit dat ik bang ben mijn gevoelens hierin te tonen, maar simpelweg vanwege het feit dat ik zoveel mogelijk kennis met betrekking tot deze zaak verborgen wens te houden voor mijn ex-werkgever. Daarnaast zal ik in de loop van de tijd zeker een aantal zaken met betrekking tot deze rechtszaak dui...
Meer lezen