Fitz Roy
El Chalten, Vrijdag 18 januari 2008
Afgelopen 2 dagen waren reisdagen om in El Chalten te komen. Vandaag is onze eerste trekking-dag. We hebben direct al een flinke trekking gepland. We gaan richting het basecamp van de Fitz Roy lopen, een 3375 meter hoge granieten bergpiek. Deze berg zie je bij mooi weer al vanaf het dorp El Chalten. Het basecamp is 9,5 km heen en je stijgt met 350 meter. Vanaf dit punt, kan je er ook nog voor kiezen om naar de Laguna de los Tres te klimmen. Dit is 3 km heen en stijgt met nog eens 400 meter. Vanaf daar heb je een prachtig uitzicht op de voet van de Fitz Roy en het meer wat is ontstaan door de gletsjer.
We beginnen met de wandeling vanaf El Pilar dat buiten El Chalten ligt, vergezeld van 4 australiers en 2 gidsen. De terugweg gaat richting El Chalten zodat we niet twee keer over hetzelfde pad lopen. Ook een voordeel is dat je vanaf El Pilar al direct uitzicht hebt op de Fitz Roy.
Zwaar bepakt met alle soorten kleding voor het veranderlijk weer van Patagonie, gingen we van start. De windstopper ging al na een half uur uit, toen de wind ging liggen (voor Patagonische begrippen), de wolken verdwenen, en de Fitz Roy in een strakblauwe lucht geheel zichtbaar was. Dit bleef zo de gehele dag en onze gids vertelde dat het vandaag dan ook een special day is. Zulke dagen zijn er gemiddeld maar 5 keer per zomer. Wij helemaal blij, niet wetende dat wij deze 5 dagen allemaal gaan meemaken deze vakantie.
Een groot nadeel van dit weer is, dat de temperatuur flink oploopt tot circa 27 graden en dit geen goede temperatuur is voor een flinke trekking. Al snel waren we als uien volledig gepelt tot een t-shirt en waren we alleen nog maar aan het zweten. Na 2,5 kwamen we aan in het Basecamp, waar we hebben geluncht. Toen zijn we begonnen aan de klim, die erg heavy was door de hoge treden/rotsen en de volle zon. Ik (Karla) had een algehele KNO-ontsteking, waarschijnlijk opgelopen door het gestresst-op-vakantie-syndroom. Hierdoor haakte ik halverwege dan ook af en zijn we teruggegaan.
Op de terugweg heb ik bij het afdalen ook nog mijn knieen overbelast. Onze voeten waren door de hitte dik en moe, waardoor we strompelend ons hotel binnenkwamen na afloop. Van ellende zijn we maar in het hotel gaan eten, omdat we gewoon niet meer naar de overkant van de straat wilden lopen.
Maar desondanks dat we niet de finale hebben gehaald , hebben we toch 22 kilometer gelopen waar we trots op mogen zijn. De trekking was ook alles behalve vervelend, we liepen in een prachtige omgeving met bossen, beekjes en bloemetjes, met de gehele dag zicht op de imposante Fitz Roy. Het was echt afzien, maar ook echt SUPER leuk!
Afgelopen 2 dagen waren reisdagen om in El Chalten te komen. Vandaag is onze eerste trekking-dag. We hebben direct al een flinke trekking gepland. We gaan richting het basecamp van de Fitz Roy lopen, een 3375 meter hoge granieten bergpiek. Deze berg zie je bij mooi weer al vanaf het dorp El Chalten. Het basecamp is 9,5 km heen en je stijgt met 350 meter. Vanaf dit punt, kan je er ook nog voor kiezen om naar de Laguna de los Tres te klimmen. Dit is 3 km heen en stijgt met nog eens 400 meter. Vanaf daar heb je een prachtig uitzicht op de voet van de Fitz Roy en het meer wat is ontstaan door de gletsjer.
We beginnen met de wandeling vanaf El Pilar dat buiten El Chalten ligt, vergezeld van 4 australiers en 2 gidsen. De terugweg gaat richting El Chalten zodat we niet twee keer over hetzelfde pad lopen. Ook een voordeel is dat je vanaf El Pilar al direct uitzicht hebt op de Fitz Roy.
Zwaar bepakt met alle soorten kleding voor het veranderlijk weer van Patagonie, gingen we van start. De windstopper ging al na een half uur uit, toen de wind ging liggen (voor Patagonische begrippen), de wolken verdwenen, en de Fitz Roy in een strakblauwe lucht geheel zichtbaar was. Dit bleef zo de gehele dag en onze gids vertelde dat het vandaag dan ook een special day is. Zulke dagen zijn er gemiddeld maar 5 keer per zomer. Wij helemaal blij, niet wetende dat wij deze 5 dagen allemaal gaan meemaken deze vakantie.
Een groot nadeel van dit weer is, dat de temperatuur flink oploopt tot circa 27 graden en dit geen goede temperatuur is voor een flinke trekking. Al snel waren we als uien volledig gepelt tot een t-shirt en waren we alleen nog maar aan het zweten. Na 2,5 kwamen we aan in het Basecamp, waar we hebben geluncht. Toen zijn we begonnen aan de klim, die erg heavy was door de hoge treden/rotsen en de volle zon. Ik (Karla) had een algehele KNO-ontsteking, waarschijnlijk opgelopen door het gestresst-op-vakantie-syndroom. Hierdoor haakte ik halverwege dan ook af en zijn we teruggegaan.
Op de terugweg heb ik bij het afdalen ook nog mijn knieen overbelast. Onze voeten waren door de hitte dik en moe, waardoor we strompelend ons hotel binnenkwamen na afloop. Van ellende zijn we maar in het hotel gaan eten, omdat we gewoon niet meer naar de overkant van de straat wilden lopen.
Maar desondanks dat we niet de finale hebben gehaald , hebben we toch 22 kilometer gelopen waar we trots op mogen zijn. De trekking was ook alles behalve vervelend, we liepen in een prachtige omgeving met bossen, beekjes en bloemetjes, met de gehele dag zicht op de imposante Fitz Roy. Het was echt afzien, maar ook echt SUPER leuk!
Reacties