Torres del Paine
Woensdag 23 januari 2008
's-Ochtends werden wij om 9 uur opgehaald door onze gids 'Leo'. Er was wat onduidelijkheid ontstaan over de betaling van de entree van het park. Dit hadden wij reeds betaald in onze reissom, maar niemand kon dit terug vinden. Iemand van de receptie had gebeld met de reisorganisatie en alles was oke. Zij zou het doorgeven aan de Parc Rangers.... and we're good to go!
Aangekomen bij de entree van het park bleek echter de administratie weer niet te kloppen en onze gids deed verwoede pogingen om dit voor elkaar te krijgen door onophoudellijk te bellen met de receptie en dit te 'vertalen' aan de Parc Rangers...
Dit werd hem fataal en toen hebben we hem uiteindelijk uit zijn lijden verlost en het entreegeld maar betaald.
Per bus werden we vervoerd naar het startpunt van onze trekking... Toen werd ons langzaam duidelijk hoe groot dit National Parc is. We deden er meer dan een uur over om op de plaats van bestemming te komen.
11.30 uur
We starten onze trekking bij Hosteria Los Torres om in 2 uur te komen bij Campamento Chileno waar wij zouden stoppen voor onze lunch.
Karla had nog erg veel last van haar knie. Naast pijnstillers en wandelstokken, had ik aangeboden om alle bagage voor de hike (kleding in alle soorten en maten+ lunch+drank+camera) in mijn 'grote' rugzak te dragen. Natuurlijk erg galant... maar ook erg dom! Na 200 meter kwam ik er al achter dat het gewicht van een extra rugzak om mijn bovenbenen toch wel erg zwaar was.
Het eerste stuk was heel erg zwaar! Klimmen, klimmen, klimmen, alleen maar klimmen door grasland. Ik had het bijna opgegeven, tot onze gids zei dat we gingen afdalen tot Campamento Chileno. We konden het in het dal al zien liggen.
Na de lunch, die mijn rugzak iets lichter maakte, liepen we door naar Campamento Torres. Afwisselend steigen en dalen door het bos.
Vanaf Campamento Torres begint de finale. Een uur lang klimmen en klauteren, alles is veroorloofd om boven te komen.. en dat is ook nodig. Het laatste stuk was enorm steil en bestaat uitsluitend uit immens grote rotsen. Na drie passen was je je eigen lichaamslengte al weer gestegen.
Na in totaal 4 uur klimmen hadden we het eindpunt bereikt... en de beloning was schitterend!!! We stonden aan de voet van een bergmeer op 900 meter hoogte. Aan de overkant van het meer rezen de drie bergtoppen van Torred Del Paine op vanuit het meer. De steile wanden van de bergtoppen waren meer dan 2 km. hoog.
's-Ochtends werden wij om 9 uur opgehaald door onze gids 'Leo'. Er was wat onduidelijkheid ontstaan over de betaling van de entree van het park. Dit hadden wij reeds betaald in onze reissom, maar niemand kon dit terug vinden. Iemand van de receptie had gebeld met de reisorganisatie en alles was oke. Zij zou het doorgeven aan de Parc Rangers.... and we're good to go!
Aangekomen bij de entree van het park bleek echter de administratie weer niet te kloppen en onze gids deed verwoede pogingen om dit voor elkaar te krijgen door onophoudellijk te bellen met de receptie en dit te 'vertalen' aan de Parc Rangers...
Dit werd hem fataal en toen hebben we hem uiteindelijk uit zijn lijden verlost en het entreegeld maar betaald.
Per bus werden we vervoerd naar het startpunt van onze trekking... Toen werd ons langzaam duidelijk hoe groot dit National Parc is. We deden er meer dan een uur over om op de plaats van bestemming te komen.
11.30 uur
We starten onze trekking bij Hosteria Los Torres om in 2 uur te komen bij Campamento Chileno waar wij zouden stoppen voor onze lunch.
Karla had nog erg veel last van haar knie. Naast pijnstillers en wandelstokken, had ik aangeboden om alle bagage voor de hike (kleding in alle soorten en maten+ lunch+drank+camera) in mijn 'grote' rugzak te dragen. Natuurlijk erg galant... maar ook erg dom! Na 200 meter kwam ik er al achter dat het gewicht van een extra rugzak om mijn bovenbenen toch wel erg zwaar was.
Het eerste stuk was heel erg zwaar! Klimmen, klimmen, klimmen, alleen maar klimmen door grasland. Ik had het bijna opgegeven, tot onze gids zei dat we gingen afdalen tot Campamento Chileno. We konden het in het dal al zien liggen.
Na de lunch, die mijn rugzak iets lichter maakte, liepen we door naar Campamento Torres. Afwisselend steigen en dalen door het bos.
Vanaf Campamento Torres begint de finale. Een uur lang klimmen en klauteren, alles is veroorloofd om boven te komen.. en dat is ook nodig. Het laatste stuk was enorm steil en bestaat uitsluitend uit immens grote rotsen. Na drie passen was je je eigen lichaamslengte al weer gestegen.
Na in totaal 4 uur klimmen hadden we het eindpunt bereikt... en de beloning was schitterend!!! We stonden aan de voet van een bergmeer op 900 meter hoogte. Aan de overkant van het meer rezen de drie bergtoppen van Torred Del Paine op vanuit het meer. De steile wanden van de bergtoppen waren meer dan 2 km. hoog.
Trots op onze prestatie (karla met haar knie en ik met mijn rugzak) realiseerde we ons dat we ook nog terug moesten. Bij elke trekking valt de terugweg nog het meest tegen en realiseer je je dan pas goed hoeveel je al gelopen hebt.
Om 20.30 uur waren we klaar met onze wandeling. Terug met de bus, eten, douchen en ons bed in... een van de mooiste dag tot nu toe.
nog even wat technisch gegevens over de wandeling:
One way : 9,5 km
stijging : 850 meter
stappen : 29.000
looptijd : 5,5 uur (excl. rusten)
hoogte bergtoppen
Zuid : 2850 meter
Midden : 2800 meter
Noord : 2248 meter
Reacties
Ik blijf jullie volgen.
Groeten Jeroen en Jans.