Auckland - Coromandel
Donderdag 3 februari 2005
Kilometers: 225 km.
Route: Auckland naar Coroglen via Thames, Coromandel, Whitianga
Vandaag werden we opgehaald door Omega Rentals om onze auto in ontvangst te nemen. Wij kregen een witte Toyata Corolla Sedan. Volgens de afspraak zou deze auto niet ouder zijn dan 4 jaar, maar niets was minder waar: deze auto komt uit 1996 en is in al die jaren flink ge(mis)bruikt.... Wij zagen de humeur hier wel van in om met zo'n oude afgetrapte auto door Nieuw Zeeland te crossen, ook de mega-achterbak waarin al onze spullen passen vonden we wel geslaagd. Dus zo gezegd, zo gedaan.
We reden vanuit het drukke centrum van Auckland naar onze eerste bestemming: Coromandel. Jeroen had de zware beslissing genomen om als eerste achter het stuur te gaan zitten. Niet alleen omdat hij zichzelf een fantastische bestuurder vind, maar omdat het navigeren niet echt zijn 'kopje thee' is. Met zwetende handjes zag hij alle doemscenario's voor zich bij de gedachte hoe hij voor het eerst linksrijdend de drukke stad uit zou moeten komen. Maar ook dit viel weer alles mee (mede door de fantastische navigator uiteraard), binnen vijf minuten zaten we op de Highway nr.1, waarna we alleen nog maar rechtdoor moesten gaan. Jahoe ! here we come !! Natuurlijk was het linksrijden even wennen en zeker omdat de auto een afwijking naar links heeft (offe zijn wij dat zelf misschien?!). Maar met de rustige wegen in Nieuw Zeeland kan er weinig gebeuren.
Onze bestemming Coromandel is een schiereiland in het noordoosten van het Noordereiland. Langs de kust van Coromandel vind je op elke hoek prachtige bounty-zandstraden en mooie baaien. Op sommige punten kijk je uit op de oneindige zee en op andere punten op de dichtbeboste oerwouden en grote varenbossen die tussen de kustlijnen liggen. Wij zijn langs de westkust omhoog gegaan via de stadjes Thames en Coromandel-dorp. De weg ligt vlak naast de kust waardoor je de hele weg lang een prachtig uitzicht hebt. Vanuit Coromandel-dorp hebben we een klein zeer bochtig grindweggetje genomen naar de oostkust die dwars door het oerwoud heenging. Onze oude Toyota had hier geen enkele moeite mee, hij veerde lekker mee en probeerde alle 4x4 jeeps bij te houden (wat niet lukte).
Onze bedoeling was om in het dorpje Whitianga te overnachten. Helaas waren hier alle (enigzins betaalbare) accomodaties vol. Uiteindelijk vonden we een plek in een boerderij-lodge in Coroglen. Dit is een boerderij met lama's en deze mensen hadden de gehele benedenverdieping omgebouwd tot een appartemente met 3 slaapkamers, een grote woonkamer, keuken en alles zeer goed verzorgd. De boerderij stond op een heuvel met een prachtig uitzicht en voor de rest helemaal niets.... (behalve de lama's dan). Wij waren de enige gasten en hadden dit hele rijk helemaal voor onszelf!
Voor het avondeten zijn we het dorpje ingegaan (4 km. verder) waar wel 1 taverne te vinden was, waar alle boeren met hun blote voeten op het veranda zaten. Achter de bar was een grote schuur met houten banken waarin alle bruiloften en feesten worden gehouden. En daar zaten wij met veel te trendy kleding en te schone handen een lekker biefstukje te eten. Na dit aparte maar ook erg grappige avondmaal zijn we terug naar de boerderie gegaan en hebben we heerlijk geslapen in een pikkedonker en muisstille nacht.......
Kilometers: 225 km.
Route: Auckland naar Coroglen via Thames, Coromandel, Whitianga
Vandaag werden we opgehaald door Omega Rentals om onze auto in ontvangst te nemen. Wij kregen een witte Toyata Corolla Sedan. Volgens de afspraak zou deze auto niet ouder zijn dan 4 jaar, maar niets was minder waar: deze auto komt uit 1996 en is in al die jaren flink ge(mis)bruikt.... Wij zagen de humeur hier wel van in om met zo'n oude afgetrapte auto door Nieuw Zeeland te crossen, ook de mega-achterbak waarin al onze spullen passen vonden we wel geslaagd. Dus zo gezegd, zo gedaan.
We reden vanuit het drukke centrum van Auckland naar onze eerste bestemming: Coromandel. Jeroen had de zware beslissing genomen om als eerste achter het stuur te gaan zitten. Niet alleen omdat hij zichzelf een fantastische bestuurder vind, maar omdat het navigeren niet echt zijn 'kopje thee' is. Met zwetende handjes zag hij alle doemscenario's voor zich bij de gedachte hoe hij voor het eerst linksrijdend de drukke stad uit zou moeten komen. Maar ook dit viel weer alles mee (mede door de fantastische navigator uiteraard), binnen vijf minuten zaten we op de Highway nr.1, waarna we alleen nog maar rechtdoor moesten gaan. Jahoe ! here we come !! Natuurlijk was het linksrijden even wennen en zeker omdat de auto een afwijking naar links heeft (offe zijn wij dat zelf misschien?!). Maar met de rustige wegen in Nieuw Zeeland kan er weinig gebeuren.
Onze bestemming Coromandel is een schiereiland in het noordoosten van het Noordereiland. Langs de kust van Coromandel vind je op elke hoek prachtige bounty-zandstraden en mooie baaien. Op sommige punten kijk je uit op de oneindige zee en op andere punten op de dichtbeboste oerwouden en grote varenbossen die tussen de kustlijnen liggen. Wij zijn langs de westkust omhoog gegaan via de stadjes Thames en Coromandel-dorp. De weg ligt vlak naast de kust waardoor je de hele weg lang een prachtig uitzicht hebt. Vanuit Coromandel-dorp hebben we een klein zeer bochtig grindweggetje genomen naar de oostkust die dwars door het oerwoud heenging. Onze oude Toyota had hier geen enkele moeite mee, hij veerde lekker mee en probeerde alle 4x4 jeeps bij te houden (wat niet lukte).
Onze bedoeling was om in het dorpje Whitianga te overnachten. Helaas waren hier alle (enigzins betaalbare) accomodaties vol. Uiteindelijk vonden we een plek in een boerderij-lodge in Coroglen. Dit is een boerderij met lama's en deze mensen hadden de gehele benedenverdieping omgebouwd tot een appartemente met 3 slaapkamers, een grote woonkamer, keuken en alles zeer goed verzorgd. De boerderij stond op een heuvel met een prachtig uitzicht en voor de rest helemaal niets.... (behalve de lama's dan). Wij waren de enige gasten en hadden dit hele rijk helemaal voor onszelf!
Voor het avondeten zijn we het dorpje ingegaan (4 km. verder) waar wel 1 taverne te vinden was, waar alle boeren met hun blote voeten op het veranda zaten. Achter de bar was een grote schuur met houten banken waarin alle bruiloften en feesten worden gehouden. En daar zaten wij met veel te trendy kleding en te schone handen een lekker biefstukje te eten. Na dit aparte maar ook erg grappige avondmaal zijn we terug naar de boerderie gegaan en hebben we heerlijk geslapen in een pikkedonker en muisstille nacht.......
Reacties