Overtocht
Donderdag 10 februari 2005
kilometers: 342 km.
Route: Napier - Wellington
Vandaag zijn we vroeg gaan rijden naar Wellington, onze laatste stop op het Noordereiland. Rond 13.30 uur kwamen we aan in Hotel Willis Lodges aan de Willisstraat in het centrum.
Deze iets wat winderige hoofdstad staat vol met oude europees-getinte gebouwen, waardoor we ons al snel thuis voelen. Ook het tempo was weer volledig aangepast aan het stadsleven. Mensen liepen in een snelle pas door de straten en bussen, trams en auto's zorgde voor volle wegen. Wij pakte dit tempo al weer aardig snel op, zijn we dan nog steeds niet onthaast?! Wellington is de hoofdstad van Nieuw Zeeland en er lopen dan ook veel strakke pakken over straat. Wat ons wel opviel is dat deze strakke pakken geen koffertje dragen maar een rugzak.
We zijn door de kunstzinnige Cubastreet naar het centrum gelopen. De Cubastreet is een gezellige straat met allerlei leuke boetiekjes, eettentjes en straatartiesten. Overal zitten groepjes alto's en gothics te kletsen met elkaar. We hebben vooral alleen de sfeer opgesnoven in Wellington, we zijn door alle winkelstraten gelopen, met de cablecar naar de halte Kelburn gegaan voor een prachtig uitzicht over de stad en haven en de drie parlementsgebouwen bekeken. Toen was onze middag alweer voorbij, wat ook gewoon genoeg was. 's avonds hebben we uiteraard in de Cubastreet gegeten bij het restaurant Instanbul (kebab).
Vrijdag 11 februari 2005
kilometers: 125 km.
Route: Wellington - Picton (Zuidereiland) - Nelson
Vanochtend als eerste mijn zus Marleen gebeld die gisteren (vandaag voor haar) 28 jaar is geworden Gefeliciteerd Suske!!
Vandaag gaan we het Noordereiland verlaten en met de ferry varen we over naar het Zuidereiland. Toch een soort van afsluiting en we hadden het idee veel te weinig tijd te hebben gehad voor het Noordereiland. Om alles te zien heb je minimaal 3 à 4 weken nodig.
Als eerst hebben we onze auto ingeleverd, daarna de ferry-overtocht van ongeveer 2,5 uur en direct de andere auto in ontvangst genomen. We wisten eigenlijk nog niet zo goed waar de reis als eerste heen zou gaan. Vanuit Picton kan je een aantal uitstapjes naar de Marlborough Sounds ondernemen (natuurpark) of we konden direct doorrijden naar Nelson om het Abel Tasman park te bezoeken. Na veel wikken en wegen hebben wer ervoor gekozen om naar Nelson te rijden, beide parken kregen we echt niet in onze planning gepropt. In Nelson aangekomen had het vanaf Picton al gestortregend en waren we nog niet echt enthousiast over het Zuidereiland. Ook waren bijna alle hostels vol en hebben we de eerste beste kamer genomen. Dit was hostel Club Nelson, wat echt een verschrikkelijk smerig bouwval was en waarvan het dak op verschillende punten lekte, ook in onze piepkleinekamer waar je eigenlijk alleen in kon liggen. Een beetje verslagen, moe en doorweekt zijn we zo snel mogelijk gaan slapen en duimden we dat het de volgende dag beter weer zou worden. Wij hadden namelijk een kayak-tripje gepland die alleen maar doorgaat met mooi weer.....
kilometers: 342 km.
Route: Napier - Wellington
Vandaag zijn we vroeg gaan rijden naar Wellington, onze laatste stop op het Noordereiland. Rond 13.30 uur kwamen we aan in Hotel Willis Lodges aan de Willisstraat in het centrum.
Deze iets wat winderige hoofdstad staat vol met oude europees-getinte gebouwen, waardoor we ons al snel thuis voelen. Ook het tempo was weer volledig aangepast aan het stadsleven. Mensen liepen in een snelle pas door de straten en bussen, trams en auto's zorgde voor volle wegen. Wij pakte dit tempo al weer aardig snel op, zijn we dan nog steeds niet onthaast?! Wellington is de hoofdstad van Nieuw Zeeland en er lopen dan ook veel strakke pakken over straat. Wat ons wel opviel is dat deze strakke pakken geen koffertje dragen maar een rugzak.
We zijn door de kunstzinnige Cubastreet naar het centrum gelopen. De Cubastreet is een gezellige straat met allerlei leuke boetiekjes, eettentjes en straatartiesten. Overal zitten groepjes alto's en gothics te kletsen met elkaar. We hebben vooral alleen de sfeer opgesnoven in Wellington, we zijn door alle winkelstraten gelopen, met de cablecar naar de halte Kelburn gegaan voor een prachtig uitzicht over de stad en haven en de drie parlementsgebouwen bekeken. Toen was onze middag alweer voorbij, wat ook gewoon genoeg was. 's avonds hebben we uiteraard in de Cubastreet gegeten bij het restaurant Instanbul (kebab).
Vrijdag 11 februari 2005
kilometers: 125 km.
Route: Wellington - Picton (Zuidereiland) - Nelson
Vanochtend als eerste mijn zus Marleen gebeld die gisteren (vandaag voor haar) 28 jaar is geworden Gefeliciteerd Suske!!
Vandaag gaan we het Noordereiland verlaten en met de ferry varen we over naar het Zuidereiland. Toch een soort van afsluiting en we hadden het idee veel te weinig tijd te hebben gehad voor het Noordereiland. Om alles te zien heb je minimaal 3 à 4 weken nodig.
Als eerst hebben we onze auto ingeleverd, daarna de ferry-overtocht van ongeveer 2,5 uur en direct de andere auto in ontvangst genomen. We wisten eigenlijk nog niet zo goed waar de reis als eerste heen zou gaan. Vanuit Picton kan je een aantal uitstapjes naar de Marlborough Sounds ondernemen (natuurpark) of we konden direct doorrijden naar Nelson om het Abel Tasman park te bezoeken. Na veel wikken en wegen hebben wer ervoor gekozen om naar Nelson te rijden, beide parken kregen we echt niet in onze planning gepropt. In Nelson aangekomen had het vanaf Picton al gestortregend en waren we nog niet echt enthousiast over het Zuidereiland. Ook waren bijna alle hostels vol en hebben we de eerste beste kamer genomen. Dit was hostel Club Nelson, wat echt een verschrikkelijk smerig bouwval was en waarvan het dak op verschillende punten lekte, ook in onze piepkleinekamer waar je eigenlijk alleen in kon liggen. Een beetje verslagen, moe en doorweekt zijn we zo snel mogelijk gaan slapen en duimden we dat het de volgende dag beter weer zou worden. Wij hadden namelijk een kayak-tripje gepland die alleen maar doorgaat met mooi weer.....
Reacties