Met ons hoofd in de wolken
dinsdag 8 februari 2005
Kilometers: 358 km.
Route: Taupo - Tongariro National Park - Taupo - Napier
We hebben lang zitten twijfelen wat we vandaag zouden doen. Dit was volledig afhankelijk van het weer. Gisteren gingen we naar bed met de gedachte om naar Napier te gaan aan de Oostkust om daar een kolonie van Jan van Gents te bekijken. Toen wij echter 's-ochtends wakker werden zagen we een streep blauwe lucht aan de horizon en besloten we om naar het Tongariro National Park te gaan om Mount Ruapehu te "beklimmen". Mount Ruapehu is één van de drie bergen in het Tongariro National Park. De andere bergen zijn Mount Tongariro en Mount Ngauruhoe. De bergen uit het Tongariro National Park hebben gediend als decor voor verschillende scenes uit The Lord Of The Rings. Mount Ngauruhoe was in The Lord Of The Rings het bekende einddoel... Mount Doom.
Mount Ruapehu is de grootste (2797 meter) en meest actieve vulkaan van de drie bergen. In de winter zijn de bergen een populair ski-gebied.
Wanneer we het Tongariro National Park in komen rijden zien we echter geen van de pieken van de bergen in de horizon die een prachtig plaatje zouden moeten vormen. In het dal is het prachtig weer, maar de bergen gaan schuil in wolken en mist.
Het plan is om met twee verschillende stoeltjesliften Mount Ruapehu op te gaan tot een hoogte van 2020 meter. Vanuit daar zouden we de Skyline Walk doen. De wandeling zou 1,5 uur heen en terug zijn en vanaf de Skyline zou je een adembenemend uitzicht hebben over Mount Ngauruhoe, Mount Tongariro en zelfs Lake Taupo. Het zicht zou niet heel goed zijn, maar de wolken zouden langzaam weggaan... niets was minder waar.
Ondanks het feit dat Mount Ruapehu op een hoogte van 2020 meter volledig in de wolken lag zijn we toch langzaam begonnen aan de Skyline Walk... na 50 meter stonden we al midden in de sneeuw! De wandeling was niets zoals omschreven... de tweede dag van de Inca Trail was er niets bij. Er waren geen paden. Het was simpel weg klimmen, klauteren, ploeteren over stenen, rotsen, los / diep zand en sneeuw naar het einde van de Skyline Walk. Sommige delen gingen zelfs over de zwarte piste van het ski-gebied. Je begrijpt dat het "uitzicht" aan het einde minimaal was. Even trok de mist weg zodat een berg vlak voor ons zichtbaar werd, waarna het snel dicht trok. De mist werd nog heftiger dan daarvoor... snel tijd om weg te gaan dus.
Via dezelfde weg dalen wij weer af. Vaak is de reis er naar toe mooier of interessanter dan de bestemming zelf. Vandaag was dat zeker het geval. De wandeling was zwaar, indrukwekkend en extreem, maar de beloning was helaas minimaal.
Terug in het dal begon het langzaam te regenen en hadden onze pijnlijke voeten weinig zin om nog te wandelen in Tongariro National Park. Onze keuze tussen Napier en Tongariro National Park was niet volledig bevredigend geweest... dus waarom niet gewoon allebei? Nadat we telefonisch een tour hadden geboekt voor de volgende dag in Napier besloten we om diezelfde middag nog naar Napier te rijden.
Laat in de middag kwamen we aan in Napier. Toen we Napier binnenreden kwam de lavendel-lucht je tegemoet, heerlijk vergeleken die gore zwavellucht. Napier ligt aan de Oostkust van Nieuw-Zeeland waar het, door het berggebied waar wij net vandaan kwamen, bijna altijd mooi weer is. Napier is bijna volledig verwoest door een aardbeving in 1931, waarna de stad weer volledig is opgebouwd in Art Deco stijl. De stad heeft hierdoor een hele andere uitstraling dan de andere steden die wij tot dusver hebben gezien. Napier ziet er uit als een relaxte badplaats. Snel vinden we via het Visitors Center een plaats in Willys Backpackers... douchen, tapas eten in een Spaans restaurant en een geslaagde dag is ten einde.
Kilometers: 358 km.
Route: Taupo - Tongariro National Park - Taupo - Napier
We hebben lang zitten twijfelen wat we vandaag zouden doen. Dit was volledig afhankelijk van het weer. Gisteren gingen we naar bed met de gedachte om naar Napier te gaan aan de Oostkust om daar een kolonie van Jan van Gents te bekijken. Toen wij echter 's-ochtends wakker werden zagen we een streep blauwe lucht aan de horizon en besloten we om naar het Tongariro National Park te gaan om Mount Ruapehu te "beklimmen". Mount Ruapehu is één van de drie bergen in het Tongariro National Park. De andere bergen zijn Mount Tongariro en Mount Ngauruhoe. De bergen uit het Tongariro National Park hebben gediend als decor voor verschillende scenes uit The Lord Of The Rings. Mount Ngauruhoe was in The Lord Of The Rings het bekende einddoel... Mount Doom.
Mount Ruapehu is de grootste (2797 meter) en meest actieve vulkaan van de drie bergen. In de winter zijn de bergen een populair ski-gebied.
Wanneer we het Tongariro National Park in komen rijden zien we echter geen van de pieken van de bergen in de horizon die een prachtig plaatje zouden moeten vormen. In het dal is het prachtig weer, maar de bergen gaan schuil in wolken en mist.
Het plan is om met twee verschillende stoeltjesliften Mount Ruapehu op te gaan tot een hoogte van 2020 meter. Vanuit daar zouden we de Skyline Walk doen. De wandeling zou 1,5 uur heen en terug zijn en vanaf de Skyline zou je een adembenemend uitzicht hebben over Mount Ngauruhoe, Mount Tongariro en zelfs Lake Taupo. Het zicht zou niet heel goed zijn, maar de wolken zouden langzaam weggaan... niets was minder waar.
Ondanks het feit dat Mount Ruapehu op een hoogte van 2020 meter volledig in de wolken lag zijn we toch langzaam begonnen aan de Skyline Walk... na 50 meter stonden we al midden in de sneeuw! De wandeling was niets zoals omschreven... de tweede dag van de Inca Trail was er niets bij. Er waren geen paden. Het was simpel weg klimmen, klauteren, ploeteren over stenen, rotsen, los / diep zand en sneeuw naar het einde van de Skyline Walk. Sommige delen gingen zelfs over de zwarte piste van het ski-gebied. Je begrijpt dat het "uitzicht" aan het einde minimaal was. Even trok de mist weg zodat een berg vlak voor ons zichtbaar werd, waarna het snel dicht trok. De mist werd nog heftiger dan daarvoor... snel tijd om weg te gaan dus.
Via dezelfde weg dalen wij weer af. Vaak is de reis er naar toe mooier of interessanter dan de bestemming zelf. Vandaag was dat zeker het geval. De wandeling was zwaar, indrukwekkend en extreem, maar de beloning was helaas minimaal.
Terug in het dal begon het langzaam te regenen en hadden onze pijnlijke voeten weinig zin om nog te wandelen in Tongariro National Park. Onze keuze tussen Napier en Tongariro National Park was niet volledig bevredigend geweest... dus waarom niet gewoon allebei? Nadat we telefonisch een tour hadden geboekt voor de volgende dag in Napier besloten we om diezelfde middag nog naar Napier te rijden.
Laat in de middag kwamen we aan in Napier. Toen we Napier binnenreden kwam de lavendel-lucht je tegemoet, heerlijk vergeleken die gore zwavellucht. Napier ligt aan de Oostkust van Nieuw-Zeeland waar het, door het berggebied waar wij net vandaan kwamen, bijna altijd mooi weer is. Napier is bijna volledig verwoest door een aardbeving in 1931, waarna de stad weer volledig is opgebouwd in Art Deco stijl. De stad heeft hierdoor een hele andere uitstraling dan de andere steden die wij tot dusver hebben gezien. Napier ziet er uit als een relaxte badplaats. Snel vinden we via het Visitors Center een plaats in Willys Backpackers... douchen, tapas eten in een Spaans restaurant en een geslaagde dag is ten einde.
Reacties