Jeroen & Karla

Ik lees af en toe een aantal willekeurige weblogs om te kijken wat er geschreven wordt. Iedereen die mij kent weet dat ik één verslaving heb en dat is muziek CD’s. Nu heb ik op een log van iemand iets gelezen wat ik nu graag als uitdaging aan ga. Die persoon had besloten om zijn volledige muziekcollectie van voor naar achteren te luisteren en hier verslag van te doen op zijn weblog. Nu kan ik met een gerust hart zeggen dat mijn muziekcollectie van redelijke omvang is. Om hier toch een beetje een lijn in aan te brengen ga ik het volgende doen. Ik ga al mijn originele CD’s in mijn collectie van voor naar achteren, “back to back” luisteren op alfabetische volgorde. Wekelijks zal ik op mijn weblog het resultaat bij houden van de geluisterde CD’s. CD-singles, gekopieerde CD’s en originele CD’s die na 1 oktober 2004 worden aangeschaft, worden dus buiten beschouwing gelaten. Hoe lang is hier mee bezig ben? Ik heb werkelijk geen idee. Ik kan natuurlijk een aardige inschatting maken van h

Ik was al een lange tijd niet meer naar een concert geweest. Dit jaar heb ik ook geen festivals bezocht. Deze week heb ik een klein beetje de schade kunnen inhalen door twee avonden achter elkaar naar een concert te gaan. Donderdagavond ben ik met Daniel naar het concert van Interpol gegaan in de Melkweg in Amsterdam. Interpol is een band uit New York die in 2002 hun eerste album, "Turn on the bright lights" uitbrachten. Vorige maand is het nieuwste album uitgekomen. We hadden het nog niet gehoord, maar het eerste album was van zo'n fantastisch visitekaartje dat we ze absoluut live moesten zien. Live is Interpol dan ook verrassend goed. De spannende gitaarrifs die ontstaan tussen zanger en gitarist Daniel Kessler en gitarist Paul Banks zijn live helemaal fantastisch. Het concert verdiend van mij qua kwaliteit een hoog cijfer, maar de duur van het concert is een dikke onvoldoende. Na niet meer dan uur was het concert afgelopen tot grote verbazing van iedereen in de

De vakantie zit er weer op en de eerste werkweek is al weer een feit. Donderdagochtend 16 september zijn wij teruggekomen van vakantie. Gelukkig hadden we nog vier dagen om rustig bij te komen en te wennen voordat we maandag weer met ons werk konden beginnen. Wanneer je op vakantie bent en weet dat het einde in zicht is heb ik helemaal geen probleem om weer lekker naar huis te gaan. Alleen eenmaal thuis aangekomen ben ik het na een halve dag al weer helemaal zat en wil ik eigenlijk weer direct terug naar mijn vakantiebestemming. De eerste week werken viel dan ook niet mee. Tijdens mijn vakantie is er een grote opdracht gevallen bij een van mijn prospects. Mijn manager stond bij thuiskomst wild enthousiast op mijn voicemail, maar toe ik maandag weer begon met werken was het feestje al gevierd. Het was direct vanaf de eerste minuut weer "back to business" . Dat viel erg tegen...

Woensdag, 15 september 2004 Woensdag 15 september was de vakantie voor ons afgelopen en ging onze vlucht terug naar Amsterdam. Voor de laatste keer aan het zwembad liggen, koffers inpakken, lunchen en om 16:00 uur naar het vliegveld. De vakantie is fantastisch geweest en na tien dagen rust op Bali waren we er ook wel weer aan toe om naar huis te gaan. Op het vliegveld op Bali stond ons laatste avontuur te wachten. In de vertrekhal op het vliegveld van Bali hadden wij ons net ingecheckt en stonden wij samen met twee andere reizigers te wachten op hun partners die aan het inchecken waren. Plotseling hoorde wij een harde, doffe knal en begon het gebouw en de grond heftig te trillen. Al het personeel achter de balie, in de winkel, in de vertrekhal, etc. begon direct in wilde paniek naar buiten te rennen. Stomverbaasd en wild geschrokken stonden wij elkaar aan te kijken en zette wij het ook op een rennen naar de uitgang. Daarop hoorde wij weer een harde knal en begon alles weer te tril

Maandag, 13 september 2004 In afwisseling op het uitrusten op Bali zijn we vandaag iets actiefs gaan doen, namelijk mountainbiken op Bali. Om 07:30 uur werden we op gehaald en zijn we eerst naar het kratermeer Danau Batur gegaan, aan de voet van de actieve vulkaan Batur. Hier hebben we ontbeten in een restaurant met schitterend uitzicht over het meer en de vulkaan. Heerlijk, zo zou je iedere ochtend eigenlijk moeten beginnen. Vanuit het restaurant zijn we naar het startpunt gegaan voor de mountainbike tour. Met een temperatuur van 30 graden waren wij natuurlijk niet van plan om badend in het zweet heuvel op te gaan fietsen... alles was namelijk downhill. De enige pijn die wij hadden was die van de kramp in onze handen van het continue remmen. Over een lengte van 25 km zijn wij afgedaald naar het kunstenaars dorp Ubud. De mountainbike tour was echt heel erg leuk om van dichtbij kennis te maken met Bali. Je rijdt over de kleine wegen waar geen druk auto of motor verkeer is, doo

Zondag, 12 september 2004 Vandaag hebben we ons vaste ritueel van ontbijten, liggen aan het zwembad, lunchen, luieren op de hotelkamer en dineren verbroken door in de middag de rotstempel Pura Luhur Ulu Watu te bezoeken. Vanuit Kuta hebben we deze tempel bezocht per Blue Bird taxi. Deze licht blauwe taxi's hebben een taxi meter en kosten echt helemaal niets. De taxi bleef zelf voor 2 EURO een uur lang bij de tempel wachten om ons vervolgens weer terug te brengen. De duizend jaar oude tempel Pura Luhur Ulu Watu is een van de zes hoofdtempels van Bali. De tempel zelf is niet heel erg interessant, maar de ligging van de tempel is spectaculair. De tempel ligt op een uitstekende rots aan de steile, woeste en rotsachtige kust, zo'n 100 meter boven de zee. Die kustlijn is erg indrukwekkend. Een leuke toevoeging aan de gehele sfeer is het feit dat de tempel wordt omgeven door honderden apen. Na ons bezoek aan de tempel zijn we weer teruggekeerd tot onze normale gang van zaken

Vrijdag, 10 september 2004 Na het verschrikkelijke nieuws van de bomaanslag in Jakarta hebben we besloten om de meest veilige plek te kiezen in Bali... namelijk onder water. Vandaag zij we gaan duiken in Tulamben naar het USS Liberty Wreck. De USS Liberty is een Amerikaans vrachtschip dat in 1915 is gebouwd. Voor de tweede wereldoorlog is het uitgevoerd met twee kanonnen. In Januari 1942 is het schip tot zinken gebracht door een Japanse duikboot. De Balinese hebben nog getracht om het schip de haven in te slepen, maar het zonk vlak voor de kust. En nu is het dus een toeristische attractie voor een ieder die zijn duikbrevet heeft. We waren allebei vrij zenuwachtig. Karla had al twee jaar niet meer gedoken en voor mij was het mijn eerste duik. De eerste duik waren wij dan ook veel bezig met het duiken zelf. Dat viel alles mee. De tweede duik konden wij ons volledig concentreren op alles wat er om ons heen te zien was en dat was echt fantastisch!!! Een schip is er bijna niet mee

Dinsdag, 7 september 2004 Na twee dagen rusten aan het zwembad hadden we er weer zin in! Wij zijn vanaf Kuta naar Ubud gereden met diverse stops in kunstenaarsdorpjes. De dorpjes op Bali zijn door veel groen en de hindoetempels wat knusser en sfeervoller. Wel staan de dorpjes zo dicht op elkaar dat ze bijna aaneengeschakeld zijn. Voor Ubud hebben we Goa Gajah bekeken, oftewel de olifantengrot. In de 11e eeuw leefde hier een boeddhistische priester en de grot functioneert toen en nu als tempel. Binnen staat een beeld van de olifantengod Ganesha en van de drie Lingams. Voor de duidelijkheid: deze grot is zo klein dat er geen levende olifant in kan! De ingang van de grot bestaat uit een grote kop van een monster, wat het eftelinggevoel oproept. Na onze lunch in Ubud zijn we naar het apenbos gegaan, waar 700 tamme apen en tientallen vleermuizen zogenaamd een tempel beschermen. Daarna naar het 16e eeuwse tempelcomplex Tanah Lot, die op een rots in de zee staat. Hier hebben wij de prach

Zaterdag, 4 september 2004 In Kalibaru hadden we een eenvoudig hotel. We hadden leuke hutjes met een kleine veranda in een mooi aangelegde tuin. In deze tuin zaten allerlei dieren in kleine kooien. Gelukkig werden deze 's ochtends uitgelaten, anders was het wel erg zielig. We hadden gelukkig een goed hutje, want andere troffen hele andere dieren aan in hun kamer. Variërend van een kolonie reusachtige mieren tot een vuistgrote spin en een 30 cm lange hagedis. Wij hadden gelukkig niet meer dan twee kleine hagedissen en de gebruikelijke muggen. Van Kalibaru maken we vandaag de laatste reis naar de eindbestemming Kuta, op het "Godeneiland" Bali. Na een korte boottocht tussen Ketapang (Oost-Java) en Gilimanuk komen we aan op Bali. Op Bali is het grootste gedeelte van de bevolking hindoeïstisch wat zich direct uit in het straatbeeld, waarop iedere hoek van de straat een tempel te vinden is. Ook wordt in mijn ogen al gauw duidelijk dat de welvaart op Bali over het alge

Vrijdag, 3 september 2004 Piep! Piep! Piep! ... en dan is het 01:30 uur. De reis naar de vulkaan Bromo (en misschien wel het hoog(s)te punt van de vakantie) kan beginnen. Alles wat we in onze rugzak hebben kunnen vinden hebben we aangetrokken. Bergschoenen, lange broek, T-shirts over elkaar, long sleeve en een jas. Volgens de gids was het de vorige keer 3 graden op de vulkaan. In kleine busjes reizen we af naar het punt waar we de zonsopkomst kunnen zien, die vervolgens haar eerste stralen op de Bromo vulkaan zal schijnen. Onderweg maken we nog een stop om sjaals en mutsen te kopen. Ja, ik heb tijdens de zomer in Indonesië een dikke wollen muts op gehad! Ik kan omschrijven hoe mooi de zonsopkomst op de Bromo vulkaan is. Misschien dat wij met foto's mensen kunnen overtuigen om naar Indonesië te reizen en dit zelf mee te maken. Maar ook op een foto kan niet de sensatie worden weergegeven van hetgeen wij met eigen ogen hebben gezien... werkelijk schitterend!!! De rode ochte

Donderdag, 2 september 2004 Vandaag hadden wij een vrije dag in Batu. Daar waren we absoluut aan toe, dus hebben we ook zo min mogelijk uitgevoerd. Uitslapen, ontbijten en aan het zwembad liggen om de eerste zonnestralen op onze - nog witte - schouders te laten branden... Dat branden ging best snel. Hierna zijn we nog even met de plaatselijke pendelbus (een taxibus die een vaste route aflegt en stopt voor iedereen die zijn hand op steekt) naar het centrum gegaan. Op zoek naar een internetcafé, waren we wederom niet succesvol en zijn we terug gegaan naar het hotel. Deze avond zijn we vroeg gaan slapen want 's-nachts moesten we om 01:30 uur klaar staan om een bezoek te brengen aan de vulkaan Bromo bij zonsopkomst.

Woensdag, 1 september 2004 Vandaag gingen we van Yogyakarta naar het bergdorpje Batu aan de voet van de vulkaan Bromo. Na een korte busreis hebben we onze eerste stop gemaakt bij de Prambanan tempels. De Prambanan is een schitterend hindoeïstisch tempelcomplex die rond 856 is gebouwd. De binnenplaats bestaat uit acht gebouwen. De drie grootste staan in één lijn van noord naar zuid. De grootste middelste tempel is gewijd aan Shiva. In deze tempel bevinden zich drie beelden. Eén van deze beelden, de zoon van Shiva (met olifantenkop) konden wij drie keer aanraken om wederom een wens te mogen doen... als de goden ons nu niet goed gezind zijn dan weet ik het niet meer. Van de Prambanan tempels zijn wij in een lange busrit doorgereden naar Batu.

Dinsdag 31 augustus 2004 Vandaag zijn wij als eerste naar een batikkunstenaar gegaan, daar werd Jeroen lijkwit en kreeg opvliegers en is terug naar het hotel gegaan. Ik heb een stadstour met een fietstaxi gemaakt met een tussenstop bij de vogeltjesmarkt (veel vogels in hele kleine kooitjes en levend voer), een zilverfabriek en het paleis van de Sultan (de sultan wilde mij niet ontvangen, maar ik kon wel zijn tientallen theeserviezen en eremedailles bekijken.....). Hoewel de stad Yogyakarta geen echte hoogtepunten heeft is het wel een veel gezelligere (en schonere) stad dan de andere steden die we hier hebben gezien. Het was dan ook erg leuk om tussen al het verkeer door deze stad te crossen. Daarna snel terug gegaan naar de patiënt....

Maandag, 30 augustus 2004 Vandaag ging de reis van Baturaden naar Yogyakarta, met een bezoek aan een van de zeven wereldwonderen, de tempels van Borobudur. De reis naar Borobudur had wat vertraging op gelopen door een enorme carnavalsoptocht die door een dorpje liep. Veel kleur en pracht en praal. De Borobudur is het grootste boeddhistische monument ter wereld en gebouwd tussen 778 en 856. De Borobudur is nog maar kort geleden ontdekt en gerenoveerd. De tempel bestaat uit 10 lagen vol met reliefs, 432 boeddha beelden en 72 dagoda's met boeddhistische beelden erin. De bovenste drie lagen zijn rond en symboliseren de eeuwigheid, Nirvana. In een van de dagoda's zit een heilige Boeddha. Door deze aan te raken mag je een wens doen... dit hebben we uiteraard gedaan. Je zal begrijpen dat de anderhalf uur die wij kregen om de Borobudur te bekijken veel te kort was. Laten op de dag zijn we met paard en wagen het achterland in getrokken om een bezoek te brengen aan een drietal des

Zondag, 29 augustus 2004 Deze dag reizen we naar Baturaden. Het eerste stuk reizen we per trein van Bandung naar Banjar. Tot op heden valt de reis erg tegen qua omgeving en hebben we niet meer gezien dan vieze stinkende steden. Maar de treinreis maakt alles goed. Dit is Indonesië zoals je het kent van foto's en TV. Prachtige landschappen, weelderig begroeide groene heuvels en bergen, prachtige gekleurde rijstvelden op terrassen met op de achtergrond kleine hutjes tussen grote palmbomen... echt fantastisch!!! Vanaf Banjar hebben we een lange busreis gemaakt naar het bergdorpje Baturaden. Ons hotel in Baturaden is werkelijk prachtig, met een fantastisch uitzicht... echt een oase. Het heeft alleen een hoog "Shining" gehalte. Het hotel is enorm groot, maar compleet verlaten. Wij zijn de enige gasten.

De bevolking op Java is heel vriendelijk, er wordt alleen maar naar je gelachen en gezwaaid. Ook zijn ze zeer gastvrij, onderweg kwamen wij een bruiloft tegen, wij wilden alleen even om het hoekje kijken maar werden direct uitgenodigd om mee te feesten en te eten. Wij als toeristen zijn een grote attractie voor de bevolking zelf. Toeristen zijn nog niet echt normaal in dit land, waarschijnlijk komt het ook door onze lengte, blonde haren en blanke huid. Kinderen staren je met grote verbaasde ogen aan, schoolmeisjes giechelen met zijn allen en we worden steeds nagewezen. Ook krijgen we wel eens het verzoek om op de foto te gaan met iemand. 90 % van de Indonesische bevolking is Moslim, maar vergeleken een echt islamitisch land zoals Egypte is Indonesië heel anders. Op een of andere manier past het geloof ook niet echt bij het land. Vrouwen en mannen zijn zover ik dat kan beoordelen aardig gelijk, hoofddoekjes worden alleen op school of tijdens speciale gebeurtenissen gedragen. Er zijn