Jeroen & Karla

Maandag 18 september 2006 en dinsdag 19 september 2006 De Last Resort is een accomodatie bestaande uit luxe tenten: grote tent met twee echte bedden en een ' eigen' stukje grond. Het ligt midden in het oerwoud en is alleen bereikbaar via een lange hangbrug over de kloof. Een supermooie lokatie! Toen we aankwamen kregen we direct een lunch wat een stuk Westerser was dan de dagen ervoor, erg lekker voor de afwisseling. Voor het avondeten hebben we een douche kunnen nemen om het zand van de afgelopen dagen eindelijk eraf te spoelen! Fris en fruitig hebben we het avondeten opgesmikkeld onder gezelschap van een hele grote spin en veel slakken. The Last resort heeft een hele gezellig loungebar met ligkussens, hier zijn we gaan borrelen. Een reisgenoot had ook zijn Ipod bij zich met veel hollandse smartlappen. Tot in de late uurtjes hebben we liggen lallen op deze muziek. Aangezien de helft van de groep Limburgers zijn was het volgende nummer groot succes: het is wachten op de dag, da

Maandag, 18 september 2006 Tingri - Nepal Vandaag was de dag dat we Tibet moesten verlaten. Tibet was echt geweldig en ik raad iedereen aan om er heen te gaan. Rond 7 uur vertrokken we voor het laatst met onze inmiddels vertrouwde chauffeur waar we nog steeds de naam niet van weten. We hebben nog twee passen van circa 5000 meter gepasseerd, daarna zijn we aan de afdaling begonnen. Plotseling veranderde het ruige steenachtige landschap in een groen oerwoud met vele watervallen. De dikke laag zand van de afgelopen dagen op de auto werd afgespoeld door een natuurlijke wasstraat onder een waterval (voor- hoofd en naprogramma). Uiteindelijk kwamen we in het laatste dorpje van Tibet (Kodari). Dit dorpje ligt op een hoogte van circa 2500 meter en bestaat uit een kronkelende smalle weg met woningen eromheen. Al het vrachtverkeer tussen Tibet en Nepal moeten in deze straatjes alles overladen naar een andere vrachtwagen. Het was te bizar voor woorden, wat een chaos!! kilometerslange files van v

Zondag, 17 september 2006 Tashi Dzong (4400 meter) - Mount Everest Basecamp ( 5200 meter) - Tingri ( 4500 meter) Door het donker reden we over een hobbelweg naar Rongbuk. Rongbuk is een plaatsje 8 kilometer voor het Mount Everest Basecamp. Vanaf hier mogen er geen auto's meer rijden. Rongbuk ligt tussen twee bergruggen en van ver zagen we daartussen in het donker al de contouren van de Mount Everest. Langzaam ging de zon op en werd het steeds duidelijker, prachtig! We hadden 5 lagen kleding over elkaar heen getrokken, maar het bleef steenkoud daarboven. Toen de zon helemaal was opgekomen en we verzekerd waren dat de lucht voorlopig wel helder bleef, zijn we eerst thee gaan drinken om op te warmen. Daarna zijn we aan de 8 km. wandeling (klim) begonnen. Volgens de gids zou het een makkelijke wandeling zijn, maar dit viel flink tegen. De weg steeg aardig en door de hoogte (5200 meter) was eigenlijk elke stijging al teveel. Zwetend en doodmoe kwamen we na 1,5 uur aan op het M.E. Baseca

Zaterdag, 16 september 2006 Sakya (4200 meter) - Tashi Dzong (4400 meter) Vandaag zijn we vroeg vertrokken (6 uur), het was een heftige lange reisdag. We zijn over de friendship Higway naar Tashi Dzong gereden. De weg was hier nog niet geasfalteerd en was een hobbelige en zanderige weg met grote stenen. De chauffeurs van de jeeps hebben deze route al vaak gereed en reden daarom aardig hard door (50 km/h is hard op deze wegen). Het was erg vermoeidend omdat je de gehele tijd door elkaar werd geschud en je schrap moest zetten. Het opstuivende zand kwam door de kleinste kiertjes de jeep in waardoor je kleding en haren aanvoelde als een dagje strand. Begin van de dag zijn we (onaangekondigd) bij een school binnen gelopen. Hier kregen de kinderen net ontbijt (soort meel dat wordt aangemaakt met heet water en dan een bal deeg wordt). De scholen in Tibet zijn bijna allemaal kostscholen omdat de kinderen te ver weg wonen. We hebben de slaapzalen en lokalen bekeken, pennen en snoep uitgedeeld.

Vrijdag, 15 september 2006 Sakya (4200 m.) Door het prachtige landschap van Tibet rijden we naar Sakya waar we rond de middag aankomen. Sakya is in onze ogen echt een gat wat ongeveer 4 à 5 straten groot is. In Sakya kan je het Tashhilkunpo-klooster bezoeken. Nu hebben wel het niveau bereikt waarin we klooster en tempel moe zijn, dus zijn we een stukje gaan wandelen... Een soort mini "kora", waarbij we een mooi uitzicht over het "gat", het klooster en het dal hebben. Terug in het hotel werd er een "voetbalwedstrijd" georganiseerd met de plaatselijke jeugd. Bij gebrek aan beter hebben we gegeten in het restaurant van het hotel. 's-Avonds hebben we nog geprobeerd onze kamer te ruilen. Deze stonk namelijk naar een open riool. Dit is helaas niet gelukt... het resultaatwaren twee wierrookstokjes, waardoor onze kamer naar een Tibetaans klooster rook...

Donderdag, 14 september 2006 Shigatse (3900 meter) Shigatse is op 1 na de grootste stad van Tibet (85.000 inwoners). Sinds de 17e eeuw de zetel van de panchen lama, de 1 na hoogste lama na de Dalai Lama, in het klooster van Tashilumpo. De 9e panchen lama heeft de hulp van de chinezen ingeroepen omwille van belastingen en priveleges. Dit veroorzaakte de Chinese invasie in 1950. De 9e panchen lama is inmiddels overleden. De volgende incarnatie van de panchen lama wordt normaal aangewezen door de Dalai Lama (en andersom). Alleen de 10e panchen lama die de dalai lama heeft aangewezen, is gevangen genomen door de Chinezen. De Chinezen hebben nu zelf de ' Chinese' incarnatie aangewezen. Als straks de Dalai Lama sterft zal de ' Chinese' Panchen Lama een Chines Dalai Lama aanwijzen en zal het hele boedistische geloof in Tibet nergens meer op gebaseerd zijn. De Tibetanen aanvaarden dit uiteraard niet en willen dat de echte panchen lama wordt bevrijdt.... Het klooster van Tashilu

Woensdag, 13 september 2006 Gyantse (3950 meter) Gyantse is verdeeld in 3 delen: burcht, woonwijk en de kloosterstad. De kloosterstad uit 1418 heeft een 32 meter hoge Kumbum-stoepa waarin zich 108 kapellen bevinden die er allemaal anders uitzien. (kumbum=100.000 images). Wij hadden alleen de ochtend om Gyantse te bekijken en we waren aardig tempelmoe geworden. Daarom zijn we de Dzong (burcht) gaan beklimmen. Dzong staat boven op een rots en was ooit de hoogste koningsvesting van Tibet. Het was een heftige klim van 45 minuten en we hadden aardig wat ademtekort door de hoogte. Vanaf de hoogste toren hadden we een prachtig uitzicht over de hele stad, de Nuyang Chu vallei en op het klooster en Kumbum (hebben we deze toch nog even gezien). De vallei was echt prachtig om te zien met zijn ruige bergen eromheen! De afdaling ging gelukkig een stuk makkelijker en sneller. Na de lunch zijn we vertrokken naar Chigatse. Onderweg zijn we gestopt in een klein boerendorpje, met een tempel die we niet

Dinsdag, 12 september 2006 Lhasa - Gyangze Vandaag verlaten we Lhasa en beginnen we ons avontuur om met Jeeps door de binnenlanden van Tibet te reizen, richting de grens van Nepal. Onze eindbestemming voor vandaag is Gyantse. We reizen grotendeels over de "friendship highway" die Lhasa met Kathmandu (Nepal) verbindt. De "friendship highway" is 900 kilometer lang en is open van april tot en met november. Onze chauffeur is een vriendelijk glimlachende Tibetaan met hele kleine oogjes... en hij spreekt geen woord Engels. Onze groep werd verdeeld over 6 jeeps en wij zaten met Jos en Ellie in een jeep. Jos en Ellie zijn een super gezellig Limbrugs-stel die de leeftijd hebben van onze ouders... "Jos en Ellie, bedankt voor de Limburgse gezelligheid, de leuke gesprekken, de muesli repen en het gelach!!!" De reis begint goed. Net buiten Lhasa, terwijl we nog op de verharde weg rijden krijgt onze jeep een klapband. Reservewiel nummer 1 is verbruikt. Onze eerste stop

Het is een smerig verhaal, maar ik moet het toch even kwijt.... Door de hoogte moeten wij veel water drinken (minimaal 3 liter per dag), dat betekent dat we ook veel moeten plassen. Een toiletbezoek beheerst onze dag. De toiletten in China waren meestal van die (franse) steps, maar er zat gelukkig nog een riolering achter, je kon normaal doorspoelen en de toiletten waren afsluitbaar. Hoe dichter we bij Tibet kwamen hoe slechter het werd. We zijn nu in de gebieden waar alleen een gat in de grond zit. Soms werken ze dit af met twee planken zodat je nog wel ergens makkelijk kan staan. In het gat ligt van het afgelopen jaar een grote mesthoop wat je tijdens het plassen goed kan bekijken, maar vooral goed kan ruiken. Gisteren heb ik toch wel het ergste toilet meegemaakt, daar liepen de maden vanuit de mesthoop zo naar boven!!! Een toiletruimte met meerdere toiletten bestaat uit meerdere gaten in de grond (of 1 gat met meerdere planken) zonder enige afscheiding. De dames zitten gezellig gehu

Maandag, 11 september 2006 Vandaag stond ik met hoofdpijn op, maar wel een stuk minder dan de dagen ervoor. Dit gaat de goede kant op en ik hoef gelukkig niet naar dat smerige ziekenhuis. We zijn opnieuw naar het Barkor circuit gegaan (hier raak je echt niet uitgekeken!) en zijn we de Jokhangtempel binnen gegaan. Binnen stonden er honderden pelgrims in de rij om met name bij 1 beeld te bidden: de Jowo, een boeddhabeeld van Shakyamuni versierd met edelstenen. De tempels bestaan meestal uit een grote hal en daarom heen veel kleine ruimten waar de verschillende boeddha beelden staan. Voor al deze boeddha's gingen de pelgrims op hun knieen voor een gebed, stopten/plakten geld bij het beeld en staken een boterkaars aan. Hoewel we het twee dagen geleden al voor de ingang van de tempel hadden gezien, was het nu helemaal duidelijk dat de tibetanen doordrenkt zijn van het geloof. De Chinezen proberen dit geloof al 40 jaar uit te roeien, maar dit is ze nog lang niet gelukt (gelukkig). Achter

Zondag, 10 september 2006 Deze ochtend werden we allebei wakker met flinke hoofdpijn. De hoofdpijn van Karla was zo extreem dat zelf het kussen te hard was om haar hoofd op te leggen. 's-Middags zouden we naar de Potala gaan (het hoogtepunt van Lhasa), dus Karla ging de ochtend op haar bed liggen om uit te rusten zodat ze 's-middags mee kon. Met mijn hoofdpijn had ik nog wel zin om de stad in te gaan en een beetje door de straatjes te struinen. Voordat ik weg ging had ik Stephanie, onze reisleidster, opgezocht om haar nog even op de hoogte te stellen van het feit dat wij (en Karla is het bijzonder) nog steeds hoofdpijn hebben. Stephanie vond onze klachten allemaal erg lang duren en wilde met ons direct naar een arts... 15 minuten later zaten we in een taxi naar het ziekenhuis. De taxi zette ons af voor een gedeelte van het ziekenhuis dat pot dicht zat. Via een andere ingang zijn we het ziekenhuis in gegaan en begon onze zoektocht door een doolhof van gangen naar een arts die on

Zaterdag, 9 september 2006 Vandaag hebben we een keer lekker uitgeslapen en een ontbijtje genomen bij Dunya restaurant naast het hotel. Daarna zijn we op ons gemakje naar het Barkor Circuit gelopen. Dit circuit is een pelgrimsweg rond de Jokhangtempel. De Jokhangtempel is het belangrijkste en oudste heiligdom van het tibetaanse boeddhisme. Talloze pelgrims uit het hele land kom op bedevaart naar deze tempel toe (minimaal 1 maal in hun leven). Barkor staat vol met kraampjes van de pelgrimsmarkt, honderden pelgrims lopen over deze weg met hun draaiende gebedsmolen en bidden hardop. Heel apart en gezellig sfeertje heerste er in de straat, je waant je echt jaren terug. Voor de tempel staat/ligt het vol met pelgrims die bidden. Bij elk gebed gaan ze knielen, daarna met gestrekte armen liggen om vervolgens weer te gaan staan en aan het volgende gebed te beginnen, zo gaat dit een hele kralenketting door. Het is heel bizar hoe toegewijd en gelovig deze mensen zijn. De Jokhang tempel ging dicht

Vrijdag 8 september 2006 Na onze eerste overnachting in Tibet reizen we vandaag naar Lhasa. Onderweg brengen we een bezoek aan het Samye klooster. Het Samye klooster is het oudste klooster van Tibet en is in 775 gebouwd. Om het klooster te bereiken moeten we een rivier oversteken in een schuit. Deze bootrit duurt 30 min. tot 2 uur, afhankelijk van de stroming en de zand banken. De duur van onze rit, die we gezamenlijk met een grote groep Tibetanen maken, komt hier ergens tussenin uit. De schuit is echter zo vol dat we al vrij snel water maken en er tussentijds water uit de boot geschept moet worden. Vanaf de andere kant van de rivier moeten we vervolgens met een busje over een zand weg hobbelen om het klooster te bereiken. Het klooster is mooi en we hebben er nog een dienst kunnen volgen. De toiletten rond het klooster zou ik een apart hoofdstuk aan kunnen wijden, maar daar zal ik nu geen aandacht aan besteden. Vlak voor Lhasa zijn we nog bij de Rocking Boedha geweest, een grote boe

Donderdag, 7 september 2006 Vandaag zijn we vroeg opgestaan (4 uur) om naar Tibet te gaan!! We zijn blij dat we China kunnen verlaten, alle steden zijn groot, hoekig en onpersoonlijk. De Chinezen vind ik geen prettige mensen, ze slurpen, gorgelen, stinken, dringen voor en zijn onbeleefd. (uitzonderingen daar gelaten uiteraard en het zal ook een cultuurverschil zijn). Om 7.40 uur kwamen we op circa 3500 meter in Gongkar aan met een waterbuik. We hadden vantevoren namelijk al liters water gedronken om hoogteziekte enigzins te voorkomen. We werden verwelkomd met een witte sjaal volgens tibetaanse traditie. We reden naar Tsetang door de hoge bergen met een blauwe lucht, prachtig! We hadden echt het gevoel dat de vakantie nu was begonnen, Tibet is toch het hoofddoel van deze reis voor ons. Na het inchecken en lunch zijn we naar het oudste bouwwerk van Tibet gegaan, Yumba Lakhang, gesticht in 608-649. Dit gebouw functioneert nu als tempel en heeft een fantastische lokatie. Van ver kan je de

Woensdag, 6 september 2006 Chengdu Om 9.30 uur kwamen we aan in Chengdu. We zijn direct doorgereden naar het Pandacenter, 's morgens is er namelijk de grootste kans om panda's te zien. Gelukkig was dit ook waar en hebben we veel Panda's kunnen bekijken. De panda's hebben daar eigenlijk een mooi leven. Het enige dat ze doen is eten, slapen en zoren voor nageslacht. Het doel van het Pandacenter is de reuzenpanda behoeden voor uitsterven. In het wild leven er namelijk geen reuzenpanda's meer. De reuzenpanda's hebben wij uitgebreid kunnen bekijken van volwassenen tot panda's die slechts enkele weken oud waren. Naast de reuzenpanda hebben wij ook de rode panda kunnen zien. Deze zijn veel kleiner, rood en vele malen actiever dan de reuzenpanda. Terug naar het hotel zijn we gestopt bij het Manjushri tempelklooster. Dit is een prachtig klooster, maar de reden dat we hier kwamen was omdat ze hier een goed vegetarisch restaurant hadden. De tafel stond weer veel te vol

Woensdag, 6 september 2006 Om 9.30 uur kwamen we aan in Chengdu. We zijn direct doorgereden naar het Pandacenter, 's morgens is er namelijk de grootste kans om panda's te zien. Gelukkig was dit ook waar en hebben we veel Panda's kunnen bekijken. De panda's hebben daar eigenlijk een mooi leven. Het enige dat ze doen is eten, slapen en zoren voor nageslacht. Het doel van het Pandacenter is de reuzenpanda behoeden voor uitsterven. In het wild leven er namelijk geen reuzenpanda's meer. De reuzenpanda's hebben wij uitgebreid kunnen bekijken van volwassenen tot panda's die slechts enkele weken oud waren. Naast de reuzenpanda hebben wij ook de rode panda kunnen zien. Deze zijn veel kleiner, rood en vele malen actiever dan de reuzenpanda. Terug naar het hotel zijn we gestopt bij het Manjushri tempelklooster. Dit is een prachtig klooster, maar de reden dat we hier kwamen was omdat ze hier een goed vegetarisch restaurant hadden. De tafel stond weer veel te vol met hee

Dinsdag, 5 september 2006 Vandaag hebben we het rustig aan gedaan. De binnenstad van X'ian is omringd door een 14 kilometer lange en 12 meter hoge stadsmuur. Wij zijn naar de Zuidpoort van de stadsmuur gelopen waar een groot verkeersplein onderdoor loopt. We hebben hier twee fietsen gehuurd en zijn over de stadsmuur gaan fietsen en hadden zo een mooi uitzicht over de stad. De muur werd gerenoveerd, dus we konden helaas geen rondje fietsen. Hierna hebben we in het centrum rondgeslenterd (moslimwijk) en boodschappen gedaan. Om 16.00 uur moesten we weer klaar staan voor de volgende treinreis: X'ian - Chengdu (850 km). Deze trein was iets minder luxe, maar ook goed te doen. Helaas wel een stoptrein waardoor de trein niet zo snel ging. Ons avondeten was noodles-soep...

Maandag, 4 september 2006 Xi'an Op deze dag arriveren we 's-ochtends vroeg met de nachttrein vanuit Beijing in Xi'an. Xi'an is een stad van 5 miljoen inwoners en heeft de rijkste geschiedenis van alle Chinese steden. Xi'an is sinds kort voor toeristen bekend door de vondst van het Terracotta leger. "s-Ochtends vroeg konden we gelukkig direct in onze kamers om ons op te frissen na de treinreis en te ontbijten. Hierna gingen we direct door naar het Terracotta leger. Het Terracotta leger is bij toeval ontdekt door boerenb die in 1974 een waterbron aan het graven waren. De eerste keizer van China liet een enorm (60 km2) grafcomplex maken waar het Terracotta leger een onderdeel van uitmaakte. Meer dan 700.000 arbeiders werkte 36 jaar aan het grafcomlex. Uitsluitend het Terracotta leger is en wordt op dit moment opgegraven. De Terracotta soldaten liggen in verschillende grafkuilen waarvan er nu een aantal open zijn voor publiek. De meest indrukwekkende is grafkuil 1.

Zondag 3 september 2006 Vandaag hadden we een ' vrije dag' . Toch zijn we weer vroeg opgestaan om naar Tiantan (Altaar van de hemel) te gaan. Beijing is vrij groot en om ergens te komen moet je de metro of taxi nemen. Vandaag kregen we door hoe moeilijk het is om zelfstandig in China te reizen. Wij hadden de receptioniste van het hotel tiantan in het chinees op laten schrijven. Taxichauffeus verstaan, lezen en spreken namelijk geen woord engels. De eerste de beste taxi begreep de tekst (dachten wij) en bracht ons naar de verboden stad (geheel andere kant op). Met handen, voeten en een plattegrond probeerde we uit te leggen dat we naar Tiantan wilde. Hij deed opnieuw of hij het begreep, maar bracht ons naar de achteringang van de verboden stad. We zijn maar uitgestapt, want we werden er alledrie aardig wanhopig van. V ervolgens zijn we een andere taxi gaan zoeken, maar 3 taxi's weigerde ons direct toen we met een plattegrond probeerde uit te leggen waar we naar toe wilden. U

Zaterdag, 2 september 2006 Het tempo van de eerste dag in Beijing werd de tweede dag vast gehouden. Om 06:00 uur 's-ochtends werden we voor het hotel opgehaald om met de bus naar de Chinese muur te gaan. Vanuit Beijing is de Chinese muur (lange muur voor de Chinesen) op verschillende plekken voor toeristen toegankelijk. Wij bezochten de muur bij Mutianyu, 2 uur rijden van Beijing. Hier konden we kiezen om de bergtop waar de muur overheen loopt te beklimmen en terug met de kabelbaan te gaan, of andersom... Wij kozen ervoor om een moment van rust in te plannen en ons per kabelbaan omhoog te laten takelen. Dit bleek een juiste keuze, gezien de hitte... De bouw van de Chinese muur is gestart door de eerste keizer van China, Qin Shihuangdi. Honderdduizenden dwangarbeiders bouwden aan de verdedigingsmuur die 6000 km lang zou worden. Wanneer je op die muur staat is het ongelooflijk dat deze zo enorm lang is. Hoe hebben ze dat gedaan op zo'n hoogte? Echt onvoorstelbaar... Helaas zat he

Donderdag 31 augustus 2006 17.00 uur vertrek naar Wenen 20.10 vertrek naar Beijing 5.30 uur aankomst Beijing ( 11.30 uur China-time) Vluchten waren allemaal goed op schema en was goed te doen.Op het vliegveld werden wij door onze reisleidster Stephanie ontvangen en ontmoetten we de rest van de groep.Stephanie had voor ons de dag direct al ingepland aangezien wij de tijd die we hebben in Beijing hard nodig hebben om alles te bekijken. In de hotelkamer (hotel Beijing San Uyan Jin An) hebben we ons even snel opgefrist. Daarna direct de metro gepakt naar het plein van de hemelse vrede（Tian'anmen guangchang). Vanaf het plein zijn we door de 'hutong' stegen gelopen, hier wonen de chinezen in kleine huizen en maken allemaal gebruik van de openbare sanitaire voorzieningen die verschrikkelijk stinken. De stegen bestaan uit heel veel winkeltjes en verdacht veel kapperszaken. De kapsters die opgedirkt en met schaarse kleding rondlopen hebben niet alleen verstand van knippen..... Neder