Tibet!!!!

Donderdag, 7 september 2006

Vandaag zijn we vroeg opgestaan (4 uur) om naar Tibet te gaan!! We zijn blij dat we China kunnen verlaten, alle steden zijn groot, hoekig en onpersoonlijk. De Chinezen vind ik geen prettige mensen, ze slurpen, gorgelen, stinken, dringen voor en zijn onbeleefd. (uitzonderingen daar gelaten uiteraard en het zal ook een cultuurverschil zijn).
Om 7.40 uur kwamen we op circa 3500 meter in Gongkar aan met een waterbuik. We hadden vantevoren namelijk al liters water gedronken om hoogteziekte enigzins te voorkomen. We werden verwelkomd met een witte sjaal volgens tibetaanse traditie.

We reden naar Tsetang door de hoge bergen met een blauwe lucht, prachtig! We hadden echt het gevoel dat de vakantie nu was begonnen, Tibet is toch het hoofddoel van deze reis voor ons. Na het inchecken en lunch zijn we naar het oudste bouwwerk van Tibet gegaan, Yumba Lakhang, gesticht in 608-649. Dit gebouw functioneert nu als tempel en heeft een fantastische lokatie. Van ver kan je de tempel al zien, hij staat hoog op het ' randje' van een berg. Om in de tempel te komen moesten we eerst een helling oplopen. Dit is normaal 10 minuten lopen en zou geen moeite zijn. Nu met de ijle lucht, die we nog helemaal niet gewend waren, was het flink afzien. Eenmaal hijgend boven was dit het wel helemaal waard. De tempel zag er echt zo uit als een tempel in Tibet hoort te zijn. Alles was zeer oud en rook naar wierook. Uiteraard waren de gebedsmolens ook aanwezig, die we direct een draai hebben gegeven (let op: linksom!) Vanaf de tempel naar de top van de berg hingen honderden gekleurde gebedsvlaggetjes. De tempel was van binnen versierd met gekleurde doeken en boedhabeelden. Dit is zo heel anders als China en zoveel mooier!! We werden er helemaal vrolijk van, de sfeer is gezet!

Tijdens de afdaling stonden wij even uit te hijgen toen er een tibetaanse man aan het haar van Jeroen's onderarmen zat te voelen. Hij en twee tibetaanse vrouwen zaten hier een beetje over te giegelen. Toen een reisgenoot zijn pijpen omhoog deed om zijn beenhaar te laten zien en een mensaap nadeed, hielden ze niet meer op met lachen. De tibetaan liet nog even zijn armen zien (benen ging net even te ver), en inderdaad hij had haast geen haar.

Op de terugweg hebben we nog een tempel bezocht: de Tandruktempel. 's Avond hebben we in het hotel gegeten, waar we getrakteerd werden op een tibetaans drinkliedje en bier. De Bazin van het hotel was jarig en had een feestje georganiseerd. We hadden zo mee kunnen feesten, maar door de hoogte had iedereen hoofdpijn en zijn we vroeg naar bed gegaan.

Reacties

Anoniem zei…
hoi karla en jeroen
we zitten haast elke dag te lezen wat jullie meemaken en genieten vanaf hier van jullie reisverslagen
hopend dat alles goed gaat en nog een prettige reis

mvg
Edwin Jongejan
BCO

Populaire posts van deze blog

Reizen naar Dunedin

Plathoofd en zijn helmpie