Hemels...
Zondag 3 september 2006
Vandaag hadden we een ' vrije dag' . Toch zijn we weer vroeg opgestaan om naar Tiantan (Altaar van de hemel) te gaan. Beijing is vrij groot en om ergens te komen moet je de metro of taxi nemen. Vandaag kregen we door hoe moeilijk het is om zelfstandig in China te reizen. Wij hadden de receptioniste van het hotel tiantan in het chinees op laten schrijven. Taxichauffeus verstaan, lezen en spreken namelijk geen woord engels. De eerste de beste taxi begreep de tekst (dachten wij) en bracht ons naar de verboden stad (geheel andere kant op). Met handen, voeten en een plattegrond probeerde we uit te leggen dat we naar Tiantan wilde. Hij deed opnieuw of hij het begreep, maar bracht ons naar de achteringang van de verboden stad. We zijn maar uitgestapt, want we werden er alledrie aardig wanhopig van. V ervolgens zijn we een andere taxi gaan zoeken, maar 3 taxi's weigerde ons direct toen we met een plattegrond probeerde uit te leggen waar we naar toe wilden. Uiteindelijk hebben we een foto in onze reisgids gevonden van Tiantan, met deze foto bracht de volgende taxi ons eindelijk naar de juiste plek. Dus als je naar China op vakantie gaat: neem een plaatjesboek mee !!!
Het altaar van de hemel is een groot park (paleisstad) met een aantal altaren waar de keizer van de Ming en Qing dynastie volgens hun rituelen en volgens het ritme van de seizoenen met offers de genade van de hemel smeekte... In Het park waren de chinezen van allerlei sporten en kunsten aan het uitoefenen: Tai Chi, stijldansen, voetballen met een soort van shuttel, zingen, tennissen zonder slaan, chinese tekens op de vloer tekenen met een waterkwast etc. Het was heel leuk om dit allemaal te zien en alle chinezen boden ons telkens aan mee te doen.
Tussen al deze gezelligheid door hebben we ook de altaren bekeken. Helaas was de helft van de altaren in de steigers voor de grote renovatie voor de Olympische spelen in 2008. Qinian Dian (hal van de oogstoffer) maakte de grootste indruk. Dit is een ronde hal met 3 nivo's blauwe daken met daarop een goude bal. De hal staat op een enorm groot wit marmer terras van 3 lagen (hemel, aarde, mens). In dit park kan je echt uren rondlopen, maar we moesten helaas weer terug naar het hotel om uit te checken.
Vervolgens zijn we naar de Verboden Stad geaan. Dit is het keizerlijk paleis uit 1400 en was toen de zetel van de regering en een heilige plaats ineen. De stad bestaat uit enorme hoge poorten en hallen een een verdedigingsmuur eromheen van 20 meter hoog en 4 km. lang. De hallen zijn bedoeld voor allerlei verschillende ceremonies. De gebouwen hebben rode muren en gele daken, onder de daken zitten versieringen en beschilderingen in de felste kleuren. Prachtig, maar wat een werk moet dat geweest zijn!!! Het achterste stuk van de stad was meer om te wonen en bestond uit gezellige straatjes en hofjes waarin weer hofjes te vinden waren, met in het midden een mooie paleistuin. Nadat we de beroemde ' negen draken muur ' hebben bekeken, zijn we naar het hotel gegaan. Hier stond de bus klaar om ons naar het grootste treinstation van Azie te brengen.
De trein vertrok om 20.30 uur naar X'ian (1200 km.) Voor het slapen hebben wij met de gehele reisgroep de restauratiecoupe in beslag genomen en daar geborreld. De groep is leuk en gezellig, alle leeftijden zijn goed vertegenwoordigd. De jongste (Rene) is 25 jaar, de oudste (Tiny) is 70 jaar. De trein reed in 1 stuk door en wij konden slapen in de zogenaamde softsleepers. Ondanks de slechte verhalen die we hadden gehoord was deze trein super de luxe. Schone nette afsluitbare coupes met 2 stapelbedden, schoon toilet en goede wastafels om je te wassen. Hier was helemaal niets mis mee en we hebben dan ook aardig kunnen slapen (met af en toe wakker worden als er een tegenligger langsreed). Ideale manier van reizen, zonder overdag tijd te verspillen ben je zo 1200 km. verder!
Vandaag hadden we een ' vrije dag' . Toch zijn we weer vroeg opgestaan om naar Tiantan (Altaar van de hemel) te gaan. Beijing is vrij groot en om ergens te komen moet je de metro of taxi nemen. Vandaag kregen we door hoe moeilijk het is om zelfstandig in China te reizen. Wij hadden de receptioniste van het hotel tiantan in het chinees op laten schrijven. Taxichauffeus verstaan, lezen en spreken namelijk geen woord engels. De eerste de beste taxi begreep de tekst (dachten wij) en bracht ons naar de verboden stad (geheel andere kant op). Met handen, voeten en een plattegrond probeerde we uit te leggen dat we naar Tiantan wilde. Hij deed opnieuw of hij het begreep, maar bracht ons naar de achteringang van de verboden stad. We zijn maar uitgestapt, want we werden er alledrie aardig wanhopig van. V ervolgens zijn we een andere taxi gaan zoeken, maar 3 taxi's weigerde ons direct toen we met een plattegrond probeerde uit te leggen waar we naar toe wilden. Uiteindelijk hebben we een foto in onze reisgids gevonden van Tiantan, met deze foto bracht de volgende taxi ons eindelijk naar de juiste plek. Dus als je naar China op vakantie gaat: neem een plaatjesboek mee !!!
Het altaar van de hemel is een groot park (paleisstad) met een aantal altaren waar de keizer van de Ming en Qing dynastie volgens hun rituelen en volgens het ritme van de seizoenen met offers de genade van de hemel smeekte... In Het park waren de chinezen van allerlei sporten en kunsten aan het uitoefenen: Tai Chi, stijldansen, voetballen met een soort van shuttel, zingen, tennissen zonder slaan, chinese tekens op de vloer tekenen met een waterkwast etc. Het was heel leuk om dit allemaal te zien en alle chinezen boden ons telkens aan mee te doen.
Tussen al deze gezelligheid door hebben we ook de altaren bekeken. Helaas was de helft van de altaren in de steigers voor de grote renovatie voor de Olympische spelen in 2008. Qinian Dian (hal van de oogstoffer) maakte de grootste indruk. Dit is een ronde hal met 3 nivo's blauwe daken met daarop een goude bal. De hal staat op een enorm groot wit marmer terras van 3 lagen (hemel, aarde, mens). In dit park kan je echt uren rondlopen, maar we moesten helaas weer terug naar het hotel om uit te checken.
Vervolgens zijn we naar de Verboden Stad geaan. Dit is het keizerlijk paleis uit 1400 en was toen de zetel van de regering en een heilige plaats ineen. De stad bestaat uit enorme hoge poorten en hallen een een verdedigingsmuur eromheen van 20 meter hoog en 4 km. lang. De hallen zijn bedoeld voor allerlei verschillende ceremonies. De gebouwen hebben rode muren en gele daken, onder de daken zitten versieringen en beschilderingen in de felste kleuren. Prachtig, maar wat een werk moet dat geweest zijn!!! Het achterste stuk van de stad was meer om te wonen en bestond uit gezellige straatjes en hofjes waarin weer hofjes te vinden waren, met in het midden een mooie paleistuin. Nadat we de beroemde ' negen draken muur ' hebben bekeken, zijn we naar het hotel gegaan. Hier stond de bus klaar om ons naar het grootste treinstation van Azie te brengen.
De trein vertrok om 20.30 uur naar X'ian (1200 km.) Voor het slapen hebben wij met de gehele reisgroep de restauratiecoupe in beslag genomen en daar geborreld. De groep is leuk en gezellig, alle leeftijden zijn goed vertegenwoordigd. De jongste (Rene) is 25 jaar, de oudste (Tiny) is 70 jaar. De trein reed in 1 stuk door en wij konden slapen in de zogenaamde softsleepers. Ondanks de slechte verhalen die we hadden gehoord was deze trein super de luxe. Schone nette afsluitbare coupes met 2 stapelbedden, schoon toilet en goede wastafels om je te wassen. Hier was helemaal niets mis mee en we hebben dan ook aardig kunnen slapen (met af en toe wakker worden als er een tegenligger langsreed). Ideale manier van reizen, zonder overdag tijd te verspillen ben je zo 1200 km. verder!
Reacties